🎃 Kilka Funkcji Jeżeli W Jednej Komórce

8.1 Wyłącz automatyczne hiperłącze w jednej komórce w Excelu. Poniższe klawisze skrótów mogą pomóc zapobiec automatycznemu hiperłączu w jednej komórce w programie Excel, wykonaj następujące czynności. 1. Wpisz w komórce tekst w formacie adresu URL lub adresu e-mail, a następnie naciśnij Wchodzę klawisz. Funkcje JEŻELI jest jedną z najczęściej używanych w Excelu. Wynika to z tego, że posiada bardzo przydatną „umiejętność” – wyświetla odpowiednią wartość, w zależności od tego, co zobaczy w pozostałej części arkusza Excela. Jeśli czytasz ten artykuł, to prawdopodobnie potrzebujesz jej użyć, ale nie wiesz do końca jak – czytaj poniższe sekcje, a wszystkiego się dowiesz. 1 Do czego służy funkcja JEŻELI w Excelu?2 Jak działa funkcja JEŻELI? Argument 1 funkcji Argument 2 funkcji Argument 3 funkcji JEŻELI3 Przykłady funkcji jeżeli w Dodatek do wynagrodzenia za pomocą Excel liczący premie dla Funkcja JEŻELI decyduje w Excelu o Funkcja JEŻELI decyduje czy zamówić materiały4 JEŻELI z datami w Excelu5 Funkcja ORAZ jako pomocnicza dla funkcji Jak działa funkcja Przykład funkcji ORAZ z funkcją JEŻELI6 Funkcja LUB jako pomocnicza dla funkcji Różnica między ORAZ i Przykład funkcji JEŻELI z funkcją LUB7 Zagnieżdżanie JEŻELI w formule Jak zagnieżdżać JEŻELI? Przykłady zagnieżdżania funkcji JEŻELI w Excelu Do czego służy funkcja JEŻELI w Excelu? Najprościej mówiąc, funkcja JEŻELI wyświetla jedną z dwóch możliwych (podanych przez Ciebie) wartości. To, która z nich zostanie wyświetlona, zależy od zawartości innych komórek. Możesz np. sprawdzić „czy zawartość komórki A1 jest większa niż – jeśli tak to w komórce, w której znajduje się JEŻELI zostanie wyświetlono słowo „Tak”, a jeśli nie, to słowo „Nie”. Poniżej kilka bardziej zrozumiałych przykładów: masz listę handlowców z informacją, jakie obroty wygenerowali w ostatnim miesiącu. W kolumnie obok chcesz wyświetlić słowo „Premia” jeśli były odpowiednio duże (np. większe niż lub „Brak premii”. masz tabelę z listą faktur i chcesz wyświetlić w jednej z kolumn informację, czy faktura została zapłacona. Wyświetlisz „Tak” jeśli w kolumnie „Data płatności” widnieje jakakolwiek wartość, lub „Nie” jeśli brak tam zapisu. Masz listę klientów i chcesz w kolumnie „Rabat” zapisać „Tak”, jeśli w kolumnie „Czas współpracy” jest większy lub równy 3 lata, lub „Nie” w przeciwnym razie. Rysunek 1. Funkcja JEŻELI sprawdza, czy należy się premia (>= zł). Rysunek 2. Sprawdzamy w Excelu, za pomocą JEŻELI, czy została dokonana płatność za fakturę. Rysunek 3. Rabat przyznany, gdy klient współpracuje przynajmniej 3 lata. Powyższe przykłady pokazują Ci, że zawsze funkcja musi sprawdzić pewien warunek, czyli innymi słowy „zadać pytanie”. To pytanie musi zostać zadane tak, aby jedyne możliwe odpowiedzi to były TAK lub NIE – nie możesz zadawać otwartych pytań. Dlaczego? Bo funkcja JEŻELI nie jest aż tak inteligentna i potrafi wybrać tylko spośród 2 wartości. Jedna z tych wartości przypisana jest do TAK, a druga do NIE. W powyższych przypadkach, odpowiedzi były zawsze dość proste, w stylu „Tak” lub „Nie”, „Premia” lub „Brak premii”, jednak Excel często służy nam do bardziej skomplikowanych operacji i podejmowania trudniejszych decyzji. W związku z tym, pamiętaj że odpowiedzią funkcji JEŻELI może być dowolna wartość – na przykład liczba. Co więcej, ta liczba może wynikać z obliczeń przeprowadzonych w Twoim arkuszu. Oto kilka przykładów: znowu pracujesz na tabeli z handlowcami, ale tym razem, jeśli przekroczą prób to zamiast wyświetlać „Premia”, oblicz tę premię jako 5% wartości sprzedaży. znów dysponujesz tabelą z listą faktur, ale tym razem, zamiast wyświetlać tylko informację o tym, czy została zapłacona, wyświetl informację o tym, ile dni temu została zapłacona. znów mamy tabelę z klientami – jeśli współpraca trwa przynajmniej 3 lata, to rabat procentowy wynosi tyle, ile liczba czasu współpracy w latach. Rysunek 4. Tym razem, jeśli należy się premia, to obliczane jest od razu 5% premii od sprzedaży. Rysunek 5. Jeśli faktura została zapłacona, to oblicza się, ile dni temu to miało miejsce. W tym przykładzie bieżąca data to Rysunek 6. Rabat wynosi tyle samo procent ile lat współpracy z klientem (jeśli trwa ona przynajmniej 3 lata). Myślę, że powyższe przykłady ilustrują to, że funkcja JEŻELI może wykonywać dość „inteligentne” analizy, dzięki czemu my sami nie musimy ich dokonywać i oszczędzamy w ten sposób swój czas i energię. We wcześniejszej sekcji, pisałem o tym, że funkcja potrzebuje pewnego warunku, który może sprawdzić w danych naszego pliku Excela, a potem, w zależności od odpowiedzi, wyświetla jedną z dwóch wartości. Na podstawie powyższego stwierdzenia, możemy wypisać, trzy elementy, czyli trzy argumenty funkcji JEŻELI w Excelu, które należy wypełnić podczas wprowadzania jej do komórki: Królowa funkcji - JEŻELI Sprawdź za darmo gdzie znajdziesz wiele więcej przykładowych filmów i zadań z funkcją JEŻELI! Argument 1 – warunek, który sprawdzamy (zadawane pytanie, na które może być tylko odpowiedź TAK lub NIE). Argument 2 – wartość, która ma być wyświetlona w komórce z formułą, jeśli odpowiedź na pytanie brzmi TAK. Argument 3 – wartość, która ma być wyświetlona w komórce z formułą, jeśli odpowiedź na pytanie brzmi NIE. Rysunek 7. Gdy wprowadzisz pełną nazwę funkcji i otworzysz nawias, to zobaczysz podpowiedź na temat argumentów JEŻELI. Argument 1 funkcji JEŻELI Skoro wiemy, że pierwszy argument to jest pewien „warunek”, to jak go zapisać w formule? Pamiętajmy, że odpowiedź musi być „TAK” lub „NIE”. Takie odpowiedzi otrzymamy, zadając pytanie „Czy…”. W przypadku Excela, pytania mogą brzmieć: „Czy zawartość tej komórki równa się…” „Czy liczba w tamtej komórce jest większa niż liczba w komórce…” „Czy data z komórki po lewej stronie jest wcześniejsza niż data w komórce…” W przykładach powyżej pogrubiłem kluczowe zwroty – no bo w Excelu nie możemy zadawać pytań tekstem, ale możemy je zadawać za pomocą znaków „równa się”, „jest mniejsze”, „jest większe”, itd. Czyli argument 1 funkcji JEŻELI to powinno być porównanie dwóch wartości, gdzie wartościami może być tekst, liczba, zawartość wskazanej komórki, wynik funkcji, … cokolwiek. Oto przykłady porównań: B2 > C3 (większe niż) A10 = 100 (większe niż lub równe) G15 B1 (różne od) Rysunek 8. Ilustracja przykładowego porównania, które zapisujemy w argumencie nr 1. Nasze możliwości nie ograniczają się do wymienionych wyżej znaków porównania, ale są to najczęstsze przypadki. Gdy będzie wprowadzać funkcję JEŻELI w Excelu, to możesz zobaczyć podpowiedzi przy wstawianiu argumentów. W tych podpowiedziach będą pojawiać się słowa PRAWDA oraz FAŁSZ. Te same słowa zobaczysz, szukając pomocy w sieci, czy czytając dowolne opracowania dotyczące Excela i tej właśnie funkcji. Musisz pamiętać, że po prostu PRAWDA to to samo co TAK, a FAŁSZ to to samo co NIE. Rysunek 9. Gdy wprowadzamy funkcję JEŻELI, to widać w podpowiedzi nazwy argumentów „wartośc_jeżeli_prawda” oraz „wartość_jeżeli_fałsz”. Argument 2 funkcji JEŻELI Po zapisaniu pierwszego argumentu, pamiętaj żeby postawić po nim średnik lub przecinek – zależy to od opcji językowych Twojego Excela. To, który znak postawić, zobaczysz w „dymku” z podpowiedzią, w czasie wpisywania funkcji. Drugi argument, to wartość, która ma być wyświetlona w tej komórce, w której znajduje się właśnie pisana przez Ciebie formuła, gdy pierwszy argument zwróci TAK, czyli PRAWDA. Pamiętaj, że tym argumentem może być cokolwiek, co jest wartością: teksty i liczby zapisane ręcznie, adres komórki, której zawartość ma się wyświetlić, ale także kolejna funkcja, która zwraca jakąś wartość (wynik). Rysunek 10. Podświetliłem poniżej argument nr 2 oraz wskazałem strzałką miejsce, która wskazuje czy użyć średnika, czy przecinka. Argument 3 funkcji JEŻELI Po zapisaniu drugiego argumentu, pamiętaj żeby postawić po nim średnik lub przecinek. Trzeci argument, to z kolei wartość, która ma być wyświetlona w tej komórce, gdy pierwszy argument zwróci NIE, czyli FAŁSZ. Pamiętaj, że tym argumentem może być cokolwiek, co jest wartością. Rysunek 11. Zaznaczony trzeci argument. Zwróć uwagę, że teksty (np „Tak”, „Nie”) zapisane są w formule w cudzysłowie. Przykłady funkcji jeżeli w Excelu W tej sekcji znajdziesz kilka prostych przykładów zastosowania funkcji JEŻELI w Excelu. Może zainspirują Cię albo pomogą zrozumieć sposób i sens używania tej funkcji. Dodatek do wynagrodzenia za pomocą JEŻELI W zadaniu, znajduje się lista osób. Mogły one złożyć wniosek o przyznanie im pewnego dodatku do wynagrodzenia – jeśli tak zrobiły to dostaną z tego tytułu 200 zł. Informacja o tym, czy złożyły wniosek, znajduje się w kolumnie „Wniosek złożony”. Należy więc sprawdzić, czy w tej kolumnie znajduje się słowo „Tak” – wówczas obok zapisana zostanie kwota 200 zł. W przeciwnym razie zapisane zostanie 0 zł. Rysunek 12. Przykład wyliczania dodatku w Excelu. Argument 1 – warunek sprawdzający, czy złożono wniosek, czyli czy w komórce znajduje się słowo „Tak” – sprawdza się to przyrównując komórkę do słowa „Tak”. Argument 2 – to co ma być wyświetlone, gdy argument nr 1 jest prawdziwy – komórka z kwotą 200 zł. Argument 3 – to co ma być wyświetlone, gdy argument nr 1 jest fałszywy – komórka z kwotą 0 zł. Excel liczący premie dla sprzedawców W zadaniu należy zapisać, czy poszczególnym handlowcom należy się premia, czy nie. Należy się, jeśli wygenerowali obroty powyżej podanego progu – zł. Rysunek 13. Kolejne komórki porównywane są z kwotą progu z komórki E3. Argument 1 – warunek sprawdzający, czy obroty są większe/równe od progu. Odpowiedzią może być tylko tak lub nie (PRAWDA lub FAŁSZ). Argument 2 – to co ma być wyświetlone, gdy argument nr 1 jest prawdziwy – słowo „PREMIA”. Argument 3 – to co ma być wyświetlone, gdy argument nr 1 jest fałszywy – słowo „BRAK”. Funkcja JEŻELI decyduje w Excelu o stypendiach Sprawdź, który uczeń otrzyma stypendium. Użyj funkcji JEŻELI i porównaj średnią ucznia z wymaganym przez szkołę progiem. Rysunek 14. Na pasku formuły widać zapisaną funkcję JEŻELI. Argument 1 – warunek sprawdzający, czy średnia ucznia jest większe/równe od progu do stypendium. Odpowiedzią może być tylko tak lub nie (PRAWDA lub FAŁSZ). Argument 2 – to co ma być wyświetlone, gdy argument nr 1 jest prawdziwy – słowo „Stypendium”. Argument 3 – to co ma być wyświetlone, gdy argument nr 1 jest fałszywy – pusta komórka, co zapisane zostało w formule jako dwa znaki cudzysłowie, między którymi nic nie ma. Funkcja JEŻELI decyduje czy zamówić materiały W tabeli przedstawione zostały informacje na temat zamówień materiałów przez pewne przedsiębiorstwo. Sprawdź, czy należy zamówić poszczególne materiały. Należy je zamówić, gdy przewidywane zapotrzebowanie na najbliższy miesiąc jest większe niż obecny ich stan na magazynie. Rysunek 15. Na pasku formuły w Excelu widać jak powinna zostać zapisana funkcja JEŻELI. Argument 1 – warunek sprawdzający, czy zapotrzebowanie jest większe od stanu na magazynie. Odpowiedzią może być tylko tak lub nie (PRAWDA lub FAŁSZ). Argument 2 – to co ma być wyświetlone, gdy argument nr 1 jest prawdziwy – słowo „Tak”, czyli zamawiamy. Argument 3 – to co ma być wyświetlone, gdy argument nr 1 jest fałszywy – pusta komórka, co zapisane zostało w formule jako dwa znaki cudzysłowie, między którymi nic nie ma. Królowa funkcji - JEŻELI Sprawdź za darmo gdzie znajdziesz wiele więcej przykładowych filmów i zadań z funkcją JEŻELI! JEŻELI z datami w Excelu Jeśli pracujesz z datami zapisanymi w arkuszu, to pamiętaj, że Excel traktuje ja podobnie jak liczby. Tak samo jak jedna liczba może być większa od drugiej, tak samo data może być większa od drugiej. Żeby porównywać daty ze sobą, używasz w funkcji JEŻELI takich samych znaków, jak w przypadku liczb, czyli: Data1 > Data2 – Data1 jest większa, czyli późniejsza od Data2. Data1 Data2 – Data1 jest inna niż Data2. Data1 >= Data2 – Data jest późniejsza lub taka sama jak Data2. Data1 =E3 Jeśli tak jest, to drugi argument drugiej funkcji JEŻELI ma wyświetlić komunikat, że nie trzeba zamawiać, bo jest wystarczająco dużo: =JEŻELI(D3="x";"Sprawdzić";JEŻELI(C3>=E3;"Nie zamawiać" W przeciwnym razie (gdy materiału jest jednak za mało), to obliczamy ile należy go zamówić (brakującą ilość): =JEŻELI(D3="x";"Sprawdzić";JEŻELI(C3>=E3;"Nie zamawiać";E3-C3)) Powiązane wpisy poradnikowe
Szczegóły techniczne Oto informacje na temat indywidualnych struktur funkcji ORAZ, LUB i NIE. Po połączeniu każdej z nich z instrukcją JEŻELI wyglądają one następująco: ORAZ — =JEŻELI (ORAZ (jakieś wyrażenie jest prawdziwe; jakieś inne wyrażenie jest prawdziwe); wartość jeśli prawda; wartość jeśli fałsz)
Opis Funkcja JEŻELI zwraca jedną wartość, jeśli warunek jest PRAWDZIWY, i inną wartość, jeśli jest FALSE. Składnia IF (logical_test, value_if_true, [value_if_false]) Argumenty Argument Opis Wymagane / opcjonalne test logiczny Stan, który chcesz przetestować. wymagany wartość_jeśli_prawda Wartość, która ma zostać zwrócona, jeśli wynik testu_logicznego ma wartość PRAWDA. wymagany wartość_jeżeli_fałsz Wartość, którą chcesz zwrócić, jeśli wynik testu_logicznego to FAŁSZ. Opcjonalny Uwagi Funkcja JEŻELI zwraca błąd 0 (zero) w komórce, jeśli nie podano wartości_jeżeli_prawda ani wartość_jeśli_fałsz. Aby zobaczyć zwracaną właściwą wartość, dodaj tekst argumentu do dwóch argumentów lub dodaj wartość TRUE lub FALSE do argumentu. Funkcja JEŻELI zwraca błąd # NAZWA? w komórce, jeśli formuła zawiera błąd. Funkcja JEŻELI jest bardziej przydatna, gdy jest zagnieżdżona. Do 64 funkcji JEŻELI można zagnieżdżać ze sobą dla argumentów wartość_jeżeli_prawda i wartość_jeżeli_fałsz w celu skonstruowania bardziej złożonych testów. Jeśli którykolwiek z argumentów funkcji JEŻELI jest tablicą, każdy element tablicy jest oceniany podczas wykonywania instrukcji JEŻELI. Możesz używać funkcji JEŻELI w połączeniu z innymi funkcjami programu Excel - Aby policzyć liczbę wystąpień ciągu tekstu lub liczby w zakresie komórek, użyj funkcji lub Aby obliczyć sumę na podstawie ciągu tekstowego lub liczby w zakresie, użyj funkcji lub Możliwość zastosowania Excel 2007, Excel 2010, Excel 2013, Excel 2016 Przykład
6. W każdej komórce jest tylko jedna dana. Dla przykładu umieszczenie imienia i nazwiska w jednej komórce uniemożliwi sortowanie po nazwiskach, jeżeli mamy takie dane, łatwo możemy je rozdzielić używając odpowiedniej kombinacji funkcji tekstowych (lekcja ‘Funkcje dla Zaawansowanych’). 7. Dane liczbowe są liczbami.
Tutorial pokazuje, jak porównywać ciągi tekstowe w Excelu dla rozróżniania wielkości liter i dokładnego dopasowania. Poznasz kilka formuł do porównywania dwóch komórek według ich wartości, długości ciągu lub liczby wystąpień określonego znaku, a także dowiesz się, jak porównywać wiele komórek. Gdy używasz Excela do analizy danych, dokładność jest najważniejsza. Błędne informacje prowadzą do niedotrzymania terminów, błędnej oceny trendów, błędnych decyzji i utraty przychodów. Pomimo że formuły Excela są zawsze idealnie prawdziwe, ich wyniki mogą być błędne, ponieważ do systemu przedostały się błędne dane. W takim przypadku jedynym środkiem zaradczym jest sprawdzenie danych pod kątem dokładności. Ręczne porównanie dwóch komórek to nic trudnego, ale dostrzeżenie różnic między setkami i tysiącami ciągów tekstowych jest prawie niemożliwe. Z tego poradnika dowiesz się, jak zautomatyzować żmudne i podatne na błędy zadanie porównywania komórek oraz jakich formuł najlepiej użyć w każdym konkretnym przypadku. Jak porównać 2 komórki w Excelu Jak porównać wiele komórek Porównanie zakresu komórek z komórką przykładową Porównanie komórek według długości ciągu Porównanie ciągów według wystąpień określonego znaku Jak porównać dwie komórki w ExceluFormuła niewrażliwa na wielkość liter do porównania 2 komórek Formuła wrażliwa na wielkość liter do porównania ciągów w ExceluJak porównać wiele komórek w ExceluFormuła niewrażliwa na wielkość liter do porównywania więcej niż 2 komórekWrażliwa na wielkość liter formuła do porównywania tekstu w kilku komórkachPorównanie zakresu komórek z komórką przykładowąFormuła niewrażliwa na wielkość liter do porównywania komórek z przykładowym tekstemWrażliwa na wielkość liter formuła do porównywania ciągów znaków z przykładowym tekstemJak porównać dwie komórki według długości ciąguCompare two cells by occurrences of a specific characterMoże Cię również zainteresować Są dwa różne sposoby porównywania ciągów w Excelu, w zależności od tego, czy chcesz porównywać wielkość liter, czy też też nie uwzględniasz wielkości liter. Formuła niewrażliwa na wielkość liter do porównania 2 komórek Aby porównać dwie komórki w Excelu, ignorując wielkość liter, należy użyć prostej formuły, takiej jak ta: =A1=B1 Gdzie A1 i B1 są komórkami, które porównujesz. Wynikiem formuły są wartości logiczne TRUE i FALSE. Jeśli chcesz wypisać własne teksty dla dopasowań i różnic, umieść powyższe stwierdzenie w teście logicznym funkcji JEŻELI. Na przykład: =IF(A1=B1, "Equal", "Not equal") Jak widać na poniższym zrzucie ekranu, obie formuły równie dobrze porównują ciągi tekstowe, daty i liczby: Formuła wrażliwa na wielkość liter do porównania ciągów w Excelu W niektórych sytuacjach ważne może być nie tylko porównanie tekstu w dwóch komórkach, ale także porównanie wielkości liter. Porównywanie tekstu z uwzględnieniem wielkości liter można przeprowadzić za pomocą funkcji EXACT programu Excel: EXACT (tekst1, tekst2) Tekst1 i tekst2 to dwie porównywane komórki. Zakładając, że twoje ciągi znajdują się w komórkach A2 i B2, formuła wygląda następująco: =EXACT(A2, B2) Jako wynik otrzymasz TRUE dla ciągów tekstowych pasujących dokładnie z uwzględnieniem wielkości liter każdego znaku, FALSE w przeciwnym razie. Jeśli chcesz, aby funkcja EXACT dawała inne wyniki, umieść ją w formule JEŻELI i wpisz własny tekst dla argumentów wartość_jeżeli_true i wartość_jeżeli_false: =IF(EXACT(A2 ,B2), "Exactly equal", "Not equal") Następujący zrzut ekranu przedstawia wyniki porównania łańcuchów z uwzględnieniem wielkości liter w programie Excel: Jak porównać wiele komórek w Excelu Aby porównać więcej niż 2 komórki w wierszu, należy użyć formuł omówionych w powyższych przykładach w połączeniu z operatorem AND. Poniżej przedstawiono szczegółowe informacje. Formuła niewrażliwa na wielkość liter do porównywania więcej niż 2 komórek W zależności od sposobu wyświetlania wyników należy użyć jednej z następujących formuł: =AND(A2=B2, A2=C2) lub =IF(AND(A2=B2, A2=C2), "Equal", "Not equal") Formuła ORAZ zwraca wartość TRUE, jeśli wszystkie komórki zawierają tę samą wartość, a wartość FALSE, jeśli jakakolwiek wartość jest inna. Formuła JEŻELI wyprowadza etykiety, które w niej wpisujemy, w tym przykładzie „Równe” i „Nie równe”. Jak pokazano na poniższym zrzucie ekranu, formuła działa doskonale z dowolnymi typami danych – tekstem, datami i wartościami liczbowymi: Wrażliwa na wielkość liter formuła do porównywania tekstu w kilku komórkach Aby porównać ze sobą wiele ciągów znaków w celu sprawdzenia, czy dokładnie do siebie pasują, należy użyć następujących formuł: =AND(EXACT(A2,B2), EXACT(A2, C2)) Or =IF(AND(EXACT(A2,B2), EXACT(A2, C2)),"Exactly equal", "Not equal") Tak jak w poprzednim przykładzie, pierwsza formuła dostarcza wartości TRUE i FALSE, natomiast druga wyświetla własne teksty w poszukiwaniu dopasowań i różnic: Porównanie zakresu komórek z komórką przykładową Następujące przykłady pokazują, jak można sprawdzić, czy wszystkie komórki w danym zakresie zawierają taki sam tekst jak w komórce przykładowej. Formuła niewrażliwa na wielkość liter do porównywania komórek z przykładowym tekstem Jeśli wielkość liter nie ma znaczenia, możesz użyć następującej formuły do porównania komórek z próbką: ROWS(zakres)*COLUMNS(zakres)=COUNTIF(zakres, przykładowa komórka) W teście logicznym funkcji JEŻELI porównujesz dwie liczby: całkowitą liczbę komórek w podanym zakresie (liczba wierszy pomnożona przez liczbę kolumn) oraz liczbę komórek zawierających taką samą wartość jak w przykładowej komórce (zwróconą przez funkcję COUNTIF). Zakładając, że przykładowy tekst znajduje się w komórce C2, a porównywane ciągi znajdują się w zakresie A2:B6, formuła wygląda następująco: =ROWS(A2:B6)*COLUMNS(A2:B6)=COUNTIF(A2:B6,C2) Aby wyniki były bardziej przyjazne dla użytkownika, tj. zamiast TRUE i FALSE, użyć funkcji JEŻELI, tak jak w poprzednich przykładach: =IF(ROWS(A2:B6)*COLUMNS(A2:B6)=COUNTIF(A2:B6,C2),"All match", "Not all match") Jak widać na powyższym zrzucie ekranu, formuła doskonale radzi sobie z zakresem ciągów tekstowych, ale może być również użyta do porównywania liczb i dat. Wrażliwa na wielkość liter formuła do porównywania ciągów znaków z przykładowym tekstem Jeśli wielkość liter robi różnicę, można porównywać ciągi znaków z przykładowym tekstem za pomocą następujących formuł tablicowych. IF(ROWS(zakres)*COLUMNS(zakres)=SUM(–EXACT(sample_cell, zakres)), „text_if_match”, „text_if_not match”) Z zakresem źródłowym znajdującym się w A2:B6, a przykładowy tekst w C2, formuła przybiera następujący kształt: =IF(ROWS(A2:B6)*COLUMNS(A2:B6)=SUM(--EXACT(C2, A2:B6)), "All match", "Not all match") W przeciwieństwie do zwykłych formuł Excela, formuły tablicowe uzupełnia się, naciskając kombinację klawiszy Ctrl + Shift + Enter. Jeśli zostanie wprowadzona poprawnie, Excel zamyka formułę tablicową w nawiasach klamrowych {curly braces}, jak pokazano na zrzucie ekranu: Jak porównać dwie komórki według długości ciągu Czasami możesz chcieć sprawdzić, czy ciągi tekstowe w każdym wierszu zawierają równą liczbę znaków. Formuła do tego zadania jest bardzo prosta. Najpierw za pomocą funkcji LEN otrzymujemy długość łańcucha w dwóch komórkach, a następnie porównujemy te liczby. Przy założeniu, że porównywane ciągi znajdują się w komórkach A2 i B2, użyj jednej z poniższych formuł: =LEN(A2)=LEN(B2) Or =IF(LEN(A2)=LEN(B2), "Equal", "Not equal") Jak już wiesz, pierwsza formuła zwraca wartości logiczne TRUE lub FALSE, natomiast druga formuła wyprowadza własne wyniki: Jak pokazano na powyższym zrzucie ekranu, formuły działają zarówno dla ciągów tekstowych, jak i liczb. Wskazówka. Jeśli dwa pozornie równe ciągi zwracają różne długości, najprawdopodobniej problem tkwi w wiodących lub powracających spacjach w jednej lub obu komórkach. W takim przypadku należy usunąć dodatkowe spacje za pomocą funkcji TRIM. Szczegółowe wyjaśnienie i przykłady formuł można znaleźć tutaj: How to trim spaces in Excel. Compare two cells by occurrences of a specific character To już ostatni przykład w naszym samouczku Excel Compare Strings, a pokazuje on rozwiązanie dość specyficznego zadania. Załóżmy, że masz 2 kolumny ciągów tekstowych, które zawierają ważny dla Ciebie znak. Twoim celem jest sprawdzenie, czy dwie komórki w każdym wierszu zawierają taką samą liczbę wystąpień danego znaku. Aby wszystko było bardziej zrozumiałe, rozważ następujący przykład. Załóżmy, że masz dwie listy zamówień wysłanych (kolumna B) i otrzymanych (kolumna C). Każdy wiersz zawiera zamówienia dla konkretnego elementu, którego unikalny identyfikator jest zawarty we wszystkich identyfikatorach zamówień i jest wymieniony w tym samym wierszu w kolumnie A (proszę zobaczyć zrzut ekranu poniżej). Chcesz się upewnić, że każdy wiersz zawiera równą liczbę wysłanych i otrzymanych pozycji o tym konkretnym identyfikatorze. Aby rozwiązać ten problem, napisz formułę z następującą logiką. Po pierwsze, zastąp unikalny identyfikator niczym za pomocą funkcji SUBSTITUTE: SUBSTITUTE(A1, character_to_count,"") Następnie oblicz, ile razy unikalny identyfikator pojawia się w każdej komórce. W tym celu należy uzyskać długość łańcucha bez unikalnego identyfikatora i odjąć ją od całkowitej długości łańcucha. Tę część należy zapisać dla komórki 1 i komórki 2 osobno, na przykład: LEN(cell 1) - LEN(SUBSTITUTE(cell 1, character_to_count, ""))iLEN(cell 2) - LEN(SUBSTITUTE(cell 2, character_to_count, "")) Na koniec porównujemy te 2 liczby, umieszczając znak równości (=) między powyższymi częściami. LEN(komórka 1) – LEN(SUBSTITUTE(komórka 1, character_to_count, „”))=LEN(komórka 2) – LEN(SUBSTITUTE(komórka 2, character_to_count, „”)) W naszym przykładzie unikalny identyfikator znajduje się w komórce A2, a ciągi znaków do porównania w komórkach B2 i C2. Zatem pełna formuła wygląda następująco: =LEN(B2)-LEN(SUBSTITUTE(B2,$A2,""))=LEN(C2)-LEN(SUBSTITUTE(C2,$A2,"")) Formuła zwraca TRUE, jeśli komórki B2 i C2 zawierają taką samą liczbę wystąpień znaku w A2, FALSE w przeciwnym razie. Aby wyniki były bardziej znaczące dla Twoich użytkowników, możesz osadzić formułę w funkcji JEŻELI: =IF(LEN(B2)-LEN(SUBSTITUTE(B2, $A2,""))=LEN(C2)-LEN(SUBSTITUTE(C2, $A2,"")), "Equal", "Not equal") Jak widać na powyższym zrzucie ekranu, formuła działa doskonale pomimo kilku dodatkowych komplikacji: Znak do policzenia (unikalny identyfikator) może pojawić się w dowolnym miejscu ciągu tekstowego. Ciągi zawierają zmienną liczbę znaków i różne separatory, takie jak średnik, przecinek czy spacja. Tak właśnie porównuje się ciągi w Excelu. Aby przyjrzeć się bliżej formułom omawianym w tym tutorialu, zapraszam do pobrania arkusza Excel Compare Strings Worksheet. Dziękuję za przeczytanie i mam nadzieję, że zobaczymy się na naszym blogu w przyszłym tygodniu. Może Cię również zainteresować Porównanie dwóch kolumn w Excelu w celu uzyskania dopasowań i różnic Jak porównać dwa arkusze Excela w celu uzyskania różnic Jak używać operatora logicznego do porównywania liczb 4 sposoby na zrobienie vlookup z uwzględnieniem wielkości liter w Excelu .
W formatowaniu warunkowym zastosuj taki mniej więcej ciąg myślowy: jeżeli dziś >= data_wpisana +80 to koloruj na czerwono. Osobno w jakiejś tam kolumnie (przyjmijmy, że jest to komórka G4) wpisujesz normalny warunek: jeżeli dziś >= data wpisana to G4="ŹLE" w przeciwnym razie G4="OK". Wystarczy to podstawić do funkcji, celowo utworzone przez | sty 5, 2015 | Excel | Jak zastąpić wiele JEŻELI jednym WYBIERZ? Zamiast wielu JEŻELI jedno WYBIERZ — porada #166 Czasami korzysta się z zagnieżdżania funkcji JEŻELI. W pewnych sytuacjach nie ma innej możliwości i tak trzeba postępować, ale czasami można wiele zagnieżdżeń JEŻELI zastąpić jedną funkcją WYBIERZ. Przykładowo mamy oceny dla pracowników A – Świetny, B – Średni, C – Słaby i D – Do zwolnienia. Zagnieżdżone funkcje JEŻELI mogą posłużyć do wybrania opisu na podstawie oceny: =JEŻELI(B2="A";"Świetny";JEŻELI(B2="B";"Średni";JEŻELI(B2="C";"Słaby";JEŻELI(B2="D";"Do zwolnienia")))) Ale wystarczy wiedzieć, że możesz literę zamienić na jej KOD, czyli odpowiadającą jej liczbę i da się to skrócić do jednej funkcji WYBIERZ. Wynik KOD("A")=65. =WYBIERZ(KOD(B2)-64;"Świetny";"Średni";"Słaby";"Do zwolnienia") Tak w pewnych sytuacjach wiele funkcji JEŻELI można zastąpić jedną funkcją WYBIERZ. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej na temat Excela lub nie wiesz jak coś zrobić to napisz do mnie. Ja w miarę możliwości odpowiem na Twoje pytanie. Bezpośredni odnośnik do filmu na youtube — Zamiast wielu JEŻELI jedno WYBIERZ — porada #166 Funkcja LICZ.JEŻELI została wykorzystana, po to, aby nie wstawiać do funkcji JEŻELI wielu warunków, tylko uprościć to do jednej kalkulacji – wyobraź sobie, co by było, gdyby taką zgodę miało wyrazić 20 przełożonych – wtedy w funkcji JEŻELI trzeba by było umieścić 20 warunków. Rysunek 4. HomeServer 2003/2008Windows 7OfficeLinuxSieci komputeroweWujek dobra radaMapa stronyNapisz pikolo Excel w zadaniach. Funkcja JEŻELI 17 październik 2014 Czytany 64761 razy Oceń ten artykuł 1 2 3 4 5 Funkcja JEŻELI zwraca daną wartość, jeśli podany argument (parametr) zostanie oszacowany jako PRAWDA, albo inną wartość, jeśli argument (parametr) zostanie oszacowany jako FAŁSZ. Dodatkowo funkcję JEŻELI należy stosować do przeprowadzania testów logicznych na wartościach i formułach. Taką definicję funkcji JEŻELI odnajdziemy w pomocy pakietu MS Office. Tłumacząc to trochę prościej zadaniem funkcji JEŻELI jest wykonanie odpowiedniego działania w zależności od tego czy dany warunek zostanie spełniony czy też nie. Arkusz na którym będziemy pracować można pobrać: tutaj Ogólna składnia funkcji przedstawia się następująco: czyli: =JEŻELI(A1=B1; "Prawda, wszystko jest ok"; "Fałsz, nie jest równe") Wykonując nasz przykład w przypadku spełnienia warunku (komórki A1 i B1 są sobie równe a więc PRAWDA) otrzymamy: natomiast w przypadku zaistnienia nierówności (różnica pomiędzy wartościami zawartymi w komórkach A1 i B1 - FAŁSZ), otrzymamy o to taki wynik: Tak więc jak widać w zależności od uzyskanego wyniku (PRAWDA bądź FAŁSZ) sprawdzanego warunku (a raczej testu logicznego) jest podejmowane odpowiednie działanie. Rozbijając funkcję JEŻELI na składowe, otrzymamy: test_logiczny czyli dowolna wartość lub wyrażenie, którą da się oszacować jako PRAWDA lub jako FAŁSZ. W naszym przykładzie testem logicznym jest wyrażenie A1=B1, jeśli wartości umieszczone w obu komórkach są zgodne co do wartości cały test zostanie oszacowany jako PRAWDA. W przeciwnym przypadku wyrażenie zostanie oszacowane jako FAŁSZ. wartość_jeżeli_prawda to wartość bądź działanie, które jest zwracane bądź wykonywane tylko wtedy, gdy argument test_logiczny przyjmuje wartość PRAWDA lub po prostu, gdy warunek jest spełniony wykonaj wartość_jeżeli_prawda W naszym przykładzie (jak widać powyżej) zostaje wyświetlony ciąg znaków: Prawda, wszystko jest ok gdy test logiczny zostaje oszacowany jako PRAWDA (warunek spełniony, gdyż w obu komórkach jest wpisana liczba 100 czyli zdefiniowany warunek A1=B1 jest PRAWDĄ). wartość_jeżeli_fałsz to wartość bądź działanie, które jest zwracane bądź wykonywane tylko wtedy, gdy argument test_logiczny przyjmuje wartość FAŁSZ lub po prostu, gdy warunek jest niespełniony wykonaj wartość_jeżeli_fałsz. Wracając do naszego przykładu zostaje wyświetlony tekst: Fałsz, nie jest równe w przypadku w którym test logiczny zostaje oszacowany jako FAŁSZ (warunek niespełniony, gdyż wartości wpisane do komórek A1 i B1 nie są zgodne co do wartości). Tyle co mówi nam teoria na temat funkcji JEŻELI, przejdźmy do przykładów tak aby zobaczyć funkcję w działaniu. Wróćmy do naszego wcześniejszego zadania omawianego w wpisie: Excel w zadaniach. Sortowanie, losowanie, zliczanie oraz nazywanie a mianowicie arkusza ucznia. Przyjrzyjmy się kolumną w których jest wyliczana średnia. Można np. tak ułożyć formułę aby w kolumnie Średnia wszystkich ocen była wyświetlana wartość 0,00 a dopiero w momencie wpisania jakiejkolwiek oceny była wyliczana średnia. Zadanie to możemy zrealizować (jest mnóstwo innych sposobów) np. za pomocą formuły: =JEŻELI(SUMA(F3:R3)>0;ŚREDNIA(E3:S3);"0,00"), co tłumaczymy: gdy suma z zakresu ocen będzie większa niż 0 to wykonaj funkcję ŚREDNIA w przeciwnym przypadku wstaw wartość 0,00. Chociaż mnie osobiście bardziej by przekonała o to taka formuła: =JEŻELI( Ten przykład zapewnia nam dodatkowo sprawdzenie czy wpisaliśmy ocenę pierwszą (religia) oraz ocenę ostatnią ( i dopiero gdy te dwa warunki są spełnione następuje wyliczenie średniej. W warunku funkcji JEŻELI zostało zapisane: gdy wartość testu logicznego będzie równać się 2 oblicz średnią z komórek, jeżeli zaś warunek ten jest nie spełniony wypisz 0,00. Można by zapytać skąd u licha wzięło się 2? Wartość 2 została użyta ponieważ warunek po spełnieniu zwraca wartość 2. Funkcja sprawdza czy w komórce E3 znajduje się liczba, gdy fakt ten zachodzi zostaje zwrócona wartość PRAWDA. Analogicznie działa druga funkcja sprawdzająca wystąpienie liczby w komórce S3. Ponieważ pomiędzy tymi funkcjami został użyty znak + to ni jako otrzymujemy dwie PRAWDY. Poniżej widzimy efekt zastosowania formuły. Jak widać poniżej średnia jest wyliczana tylko w przypadku wpisania obu ocen tj. oceny z religii i j. niemieckiego. Podobnie moglibyśmy wykonać sprawdzenie faktu wpisania ocen z wszystkich dostępnych przedmiotów, przyrównując wartość testu logicznego do 15 (gdyż tyle jest przedmiotów a każde poprawne wykonanie funkcji daje 1): =JEŻELI( + + =15;ŚREDNIA(E3:S3);"0,00") Jak widać zapisanie funkcji będzie już dość skomplikowane a że działa to widzimy na rysunku poniżej. Oczywiście, ktoś uważny mógłby zapytać - A co z wpisem nkl? (oznaczającym ucznia niesklasyfikowanego, uczeń 4, na rysunku powyżej). Czemu to średnia w przypadku wpisania nkl, nie miała by być liczona? Oczywiście działanie naszej powyższej formuły jest jak najbardziej prawidłowe, ponieważ weryfikujemy wystąpienie liczby a zapis nkl nie jest liczbą i dla tego test logiczny nie zostaje sprawdzony a tym samym w komórce zostaje wypisana wartość 0,00. Aby poprawić wpiszmy: =JEŻELI( + + =0;ŚREDNIA(E3:S3);"0,00") Wartość testu logicznego została przyrównana do 0 gdyż funkcja sprawdza czy w komórce jest wpisana jakakolwiek wartość (liczba, tekst, data) gdy komórka jest uzupełniona zwracana jest wartość FAŁSZ (czyli 0) a w przypadku braku wpisu wartość PRAWDA (czyli 1). Nam zależy aby wszystkie komórki były uzupełnione a więc nie może się zdarzyć aby któraś z funkcji przyjęła wartość PRAWDA tym samym dając 1 (brak wpisu oceny). Każda z funkcji musi zwrócić wartość FAŁSZ, zwracając 0 a tym samym suma wszystkich wykonanych funkcji musi dać 0 (tak się stanie gdy wpiszemy wszystkie oceny). Gdy warunek zostaje spełniony obliczana jest wartość średniej wprowadzonych ocen. Jak widać powyżej zaprezentowane funkcje, co zostało już nadmienione wyglądają nader skomplikowanie i łatwo jest przy konstruowaniu ich popełnić błąd. Czy można je zapisać prościej? Oczywiście, że tak. Trzeba znać tylko pojęcie formuły tablicowej. Tak więc w obu przypadkach nasze funkcje mogłyby by przyjąć postać: - dla funkcji - {=JEŻELI(ORAZ( -dla funkcji - {=JEŻELI(LUB( Wybacz czytelniku ale nie będę w tym wpisie rozwijał zagadnienia formuł tablicowych jak i co pewne zauważyłeś dwóch kolejnych funkcji logicznych ORAZ i LUB (użytych w powyższych formułach), gdyż tematy te będę chciał opisać w osobnych wpisach. Na tym etapie chciałem tylko pokazać, iż funkcję JEŻELI można łączyć z innymi funkcjami oraz używać jej właśnie w formułach tablicowych. Oczywiście zachęcam do wykonania opisanych przeze mnie przykładów i sprawdzenia, czy to wszystko działa. Przy formule tablicowej nadmienię tylko jedną rzecz, że aby ona zadziałał należy użyć klawiszy Ctrl+Shift+Enter tzn. nawiasów klamrowych {} nie wprowadzamy, wpisujemy formułę a po wciśnięciu nadmienionych klawiszy nawiasy te automatycznie zostaną dopisane. Nawiasy klamrowe przez Excel są używane do zaznaczenia, iż mamy do czynienia właśnie z formułą tablicową. Funkcję JEŻELI bardzo często używa się do porównania tych samych danych lecz umieszczonych w różnych kolumnach. Za pomocą tej funkcji bardzo szybko jesteśmy w stanie zweryfikować czy dane są ze sobą zgodne. Posiadamy arkusz uzupełniony przykładowymi danymi, należy porównać czy dane z kolumny B oraz kolumny C w tych samych wierszach są ze sobą zgodne. W przypadku gdy w komórkach występuje zgodność, powinien pojawić się komunikat „ok”, natomiast gdy komórki różnią się od siebie, powinien pojawić się komunikat „błąd”. Porównanie zrealizujemy za pomocą o to takiej prostej formuły: =JEŻELI(B6=C6;"ok";"błąd") Jak widać poniżej przy tak skonstruowanej formule nie jest uwzględniana wielkość liter. Dla Excela komórka z wpisaną wartością AQZ będzie tożsama z Aqz, AQz, azq, aZq itd. Aby wprowadzić rozróżnienie wielkości liter należy skorzystać z dodatkowej funkcji PORÓWNAJ. Funkcja ta porównuje ze sobą dwa ciągi tekstu zwracając wartość PRAWDA w przypadku zgodności ciągów a wartość FAŁSZ w przypadku jej braku. W przypadku funkcji PORÓWNAJ rozróżniane są wielkie i małe litery, ale ignorowane są różnice w formatowaniu. Aby porównać ze sobą trzy różne komórki można oto skorzystać z takiej formuły: =JEŻELI(PORÓWNAJ(B16;C16)+PORÓWNAJ(C16;D16)=2;"ok";"błąd") Formuła ta sprawdza czy dana komórka (w tym przypadku komórka C16) jest zgodna z dwiema pozostałymi (z komórką B16 oraz D16). W przypadku zgodności zwracana jest wartość PRAWDA czyli 1, zgodność z obiema komórkami zwraca wartość 2 (PRAWDA+PRAWDA). Porównanie tego typu można również zrealizować za pomocą zagnieżdżenia funkcji JEŻELI ale jak to wykonać wytłumaczę za chwilę. Kolejnym zadaniem w którym możemy wykorzystać funkcję JEŻELI jest wyszukiwanie wartości spełniających zadane kryterium. Przypuśćmy, że pracujemy w sklepie AGD i mamy przygotowany arkusz zawierający listę modeli telewizorów dostępnych w sklepie (taki jak poniżej) i chcemy znać liczbę modeli telewizorów firmy Sony. Jednym z sposobów poradzenia sobie z zadaniem (rozwiązanie wcale nie jedyne i trza przyznać, że niezbyt wyszukane) jest dołożenie sobie kolejnej kolumny w której pojawi się słowo tak jeżeli model telewizora będzie wyprodukowany właśnie przez Sony. W kolumnie tej trzeba oczywiście wpisać odpowiednią formułę, która przyjmie postać: =JEŻELI(B2="Sony";"tak";"nie"). Jak widać powyżej przy każdym modelu Sony pojawiło się słowo tak. Skomplikujmy sobie troszkę zadanie i dodajmy kolejne kryterium. Powiedzmy, że teraz interesują nas telewizory marki Samsung lecz tylko te, których rozmiar przekracza 32 cale. Zadanie to można wykonać lecz trzeba użyć dwa razy funkcję JEŻELI, cały trik polega na umiejętnym zagnieżdżeniu funkcji JEŻELI. Tak więc dla lepszego zrozumienia działania formuły w której funkcja JEŻELI została zagnieżdżona przyjmijmy: w przypadku gdy telewizor nie został wyprodukowany przez firmę Samsung niech pojawi się komunikat – „inna firma”; w przypadku w którym telewizor jest mniejszy niż 32 cale - komunikat – „poniżej 32 cali” a gdy nasze kryterium zostanie spełnione (firma Samsung i powyżej 32 cali) – komunikat – „wszystko ok” Czyli nasze zadanie moglibyśmy rozpisać w ten poniższy sposób (wykorzystamy schemat blokowy): Z pomocą schematu dokładnie możemy określić składnię formuły (jak ona działa), wystarczy, że romby symbolizujące warunek zamienimy na funkcję JEŻELI, przypisując do pytań w rombach odpowiedni adres komórki, wartości na TAK użyjemy do przypisania parametru wartość jeżeli prawda a wartości na NIE do przypisania parametru wartość jeżeli fałsz. Tak więc nasza formuła przyjmie następującą postać: =JEŻELI(B2="Samsung";JEŻELI(D2>32;"wszystko ok";"poniżej 32 cale");"inna firma") Jak widać poniżej po przekopiowaniu formuły do pozostałych komórek uzyskaliśmy zamierzony efekt. Oczywiście funkcję JEŻELI możemy zagnieżdżać wiele razy (a tak naprawdę maksimum to 7) tym samym sprawdzając wiele warunków. Takim przykładowym zadaniem może być obliczenie wskaźnika BMI. BMI to skrót z języka angielskiego „body mass index”, co tłumaczymy jako wskaźnik masy ciała. Wskaźnik BMI określa relację pomiędzy masą ciała a wzrostem. Współczynnik ten wyliczamy poprzez podzielenie masy ciała podanej w kilogramach przez kwadrat wysokości podanej w metrach. Obliczając BMI możemy określić ilość tkanki tłuszczowej w organizmie. Nasz kalkulator w zależności od wartości wyliczonego indeksu wyświetli odpowiedni komunikat według następującego przelicznika: do 18,5 - niedobór masy, 18,6 - 24,9 - masa prawidłowa, 25,0 - 29,9 - nadwaga, 30 - 34,9 - 1. st. otyłości, 35 - 39,9 - 2. st. otyłości. Zadanie to jest trochę trudniejsze niż te z wyborem telewizora z kilku powodów. Po pierwsze rozwiązaniem zadania będzie formuła zawierająca cztery funkcje JEŻELI. Po drugie w zadaniu tym nie będziemy porównywać wartości z wzorcem lecz będziemy musieli zdefiniować przedziały. I w końcu po drugie i pół (gdyż kolejna trudność jest powiązana z powodem drugim) – utworzone zakresy (przedziały) trzeba ułożyć w odpowiedniej kolejności. Tak więc przykładowa formuła rozwiązująca nasz problem mogłaby wyglądać następująco: =JEŻELI(E18=35;"2 st. otyłości";JEŻELI(E18>=30;"1 st. otyłości";JEŻELI(E18>=25;"nadwaga";JEŻELI(E18>=18,6;"masa prawidłowa";"niedobór masy")))) Wspomniałem, że należy zwrócić uwagę na odpowiednie położenie zakresów (właściwa kolejność). Spójrzmy co by się wydarzyło gdybyśmy naszą formułę zapisali następująco: =JEŻELI(E18>=18,6;"masa prawidłowa";JEŻELI(E18>=25;"nadwaga";JEŻELI(E18>=30;"1 st. otyłości";JEŻELI(E18>=35;"2 st. otyłości";"niedobór masy")))) Tak zapisana formuła po wpisaniu wartości, która przekroczy wartość 18,6 zawsze będzie wyświetlać komunikat: masa prawidłowa, stanie się tak, ponieważ funkcja JEŻELI po wykonaniu pierwszego testu uzna, że jest on prawdziwy (co zresztą będzie prawdą) a tym samym zostanie pominięte sprawdzenie kolejnych warunków. Z funkcją JEŻELI będziemy mieli do czynienia bardzo często. Zaryzykuję stwierdzenie, że jest to najczęściej wykorzystywana funkcja Excela a połączenie funkcji JEŻELI z innymi dostępnymi funkcjami zwiększa jej standardowe możliwości. Tak więc czytelniku po omówieniu tematu oraz ukazaniu podstawowych możliwości jak na ten wpis sprawę uważam za zamkniętą, co nie zmienia faktu, że jeszcze nie jeden raz w innych artykułach do funkcji JEŻELI będę się odwoływał. Ostatnio zmieniany czwartek, 15 grudzień 2016 08:23 Dodaj komentarz Używając SUMIF + SUMIF +…formuła. Jeśli chcesz zsumować liczby spełniające którekolwiek z kryteriów (logika OR) z wielu kryteriów, możesz dodać kilka funkcji SUMA.JEŻELI w jednej formule, ogólna składnia to: =SUMIF (criteria_range, criteria1, sum_range)+SUMIF (criteria_range, criteria2, sum_range)+…. criteria_range: zakres Please add exception to AdBlock for If you watch the ads, you support portal and users. Thank you very much for proposing a new subject! After verifying you will receive points! weglarski_85 20 Oct 2013 13:55 83070 #1 20 Oct 2013 13:55 weglarski_85 weglarski_85 Level 9 #1 20 Oct 2013 13:55 Witam Serdecznie. Mam następującą formułę: =(SUMA(JEŻELI(H6
Następnie wyznaczamy który wynik był najmniejszy używając funkcji MIN – komórka F5. W komórce G5 używając funkcji PODAJ.POZYCJĘ ustalamy który z ekspertów uzyskał ten wynik. By wreszcie w komórce H5, znaleźć jego nazwisko używając funkcji INDEKS. Teraz to samo zrobimy w jednej komórce używając funkcji tablicowej.
Pokażemy, jak mieszać różne typy danych w jednej komórce arkusza. 1. Po uruchomieniu Excela i otwarciu arkusza klikamy na komórkę, w której ma się znajdować mieszana zawartość. Zaczynamy wpisywać tekst, który ma się w niej znaleźć. Wpisujemy na przykład ="Dochód w 2010 roku wyniósł". Tekst zawsze wpisujemy w cudzysłowie. Spacja przed zamykającym cudzysłowem jest wstawiona po to, żeby wynik formuły, który zamierzamy wstawić za tekstem, był od niego odpowiednio oddzielony. 2. Następnie wpisujemy &TEKST i otwieramy nawias. W nawiasach wpisujemy numer komórki zawierającej dane liczbowe, które mają się znaleźć za tekstem. Aby liczby były wyświet­lane z dwoma miejscami po przecinku, dopisujemy ;0,00 i zamykamy nawias. Na końcu, za nawiasem, dopisujemy jeszcze &" złotych", żeby dopełnić tekst. Pełna formuła w naszym przykładzie będzie więc wyglądać tak: ="Dochód w 2010 roku wyniósł" &TEKST(C1;0,00) &" złotych". Zatwierdzamy ją, wciskając klawisz Enter. 3. W efekcie działania naszej formuły wartość liczbowa komórki C1 (niezależnie od tego, czy jest to wynik działania innej formuły czy po prostu wpisana liczba) pojawi się w wybranej komórce razem z tekstem. W ten sam sposób możemy mieszać w komórkach inne rodzaje danych, wykorzystując operator &.
  • ጬ ዴεродуջ фиጩюլυ
  • Иյևсвոχሒճቸ у
  • Лыχ оδуςуλо
  • Սጠсв мኀнዡλθወеκ
Jeśli powyższa formuła znajduje się w komórce B2 bieżącego arkusza, a komórka A1 w arkuszu 2 zawiera wartość -6, możesz odwołać się pośrednio do komórki, do której istnieje odwołanie, za pomocą funkcji w komórce B2 wpisując =ABS(ADR.POŚR(B2)). Wynikiem jest wartość bezwzględna odwołania do komórki określonego w
Z własnego doświadczenia widzę, że sporo osób „boi się” funkcji A szkoda, gdyż jest to bardzo użyteczna funkcja. W skrócie: zwraca ona nam informację, ile komórek z danego zakresu spełnia określony warunek (np. Ilu mamy Kowalskich w klasie; ile zatrudniamy kobiet; ile osób w grupie ma powyżej 50 lat itp.). Rozpatrzmy kilka prostych przykładów. Ale zanim to nastąpi, wprowadź przykładowe dane do arkusza, jak na poniższym rysunku. Pobierz przykład Funkcja przyjmuje dwa argumenty: pierwszy to zakres, a drugi to kryteria. Przykładowo, aby policzyć ile mamy kobiet, należy wpisać funkcję = "K") (pierwszy argument mówi, że pod analizę bierzemy komórki z zakresu od C2 do C9; argument "K" mówi, że chcemy sprawdzić, czy w danej komórce jest wpisany ciąg znaków K. W naszym przypadku ta funkcja zwróci wartość 4, gdyż w komórkach z zakresu C2:C9 dokładnie 4 razy był wpisany ciąg znaków K. Jeśli chcielibyśmy sprawdzić, ile mamy w firmie osób noszących nazwisko Ziemba należy wpisać funkcję = "Ziemba"). A jeśli chcesz sprawdzić, ile osób w firmie ma nazwisko różne niż Ziemba należy użyć funkcji = "Ziemba"). Operator oznacza „różne od”. Chcąc policzyć osoby mające powyżej 30 lat należy wpisać taką oto funkcję: = ">30"). Jeśli chcemy policzyć również osoby mające dokładnie 30 lat i więcej, to należy użyć argumentu większe lub równe, czyli nasza funkcja będzie miała postać = ">=30"). Funkcja może służyć również do zliczania dat. Jeśli chcemy policzyć ile osób zatrudniliśmy po 1 kwartale roku 2016 można użyć taką oto funkcję: = ">2015-03-31"). Funkcja ma pewną wadę: otóż zlicza ona komórki tylko według jednego kryterium. Przykładowo za pomocą tej funkcji nie zliczymy ilu mamy pracowników, którzy pracują w Krośnie lub Rzeszowie. Ale w tym przypadku należy zsumować liczby zwracane przez dwie oddzielne funkcje: = "Rzeszów") + "Krosno") Aktualizacja: funkcja zlicza tylko jeden warunek. Zachęcam do zapoznania się z opisem funkcji Ten wpis został opublikowany w kategorii funkcje i oznaczony tagami funkcje statystyczne, statystyka. Dodaj zakładkę do bezpośredniego odnośnika.
Funkcja JEŻELI. Opublikowano 5 lutego 2023, autor: Damian Daszkiewicz. Funkcja JEŻELI jest jedną z najważniejszych funkcji w Excelu. Służy ona do zwrócenia jednej z dwóch wartości, w zależności od tego, czy warunek jest spełniony. Funkcja JEŻELI przyjmuje trzy argumenty: Pierwszy argument funkcji JEŻELI to tzw. Test logiczny.
Źródło obrazu: Pixland/Pixland/Getty Images Microsoft Excel 2007 może być używany do różnych funkcji. Wiele osób użyje go jako sposobu obliczania wartości na podstawie różnych wartości wstawionych do komórek, podczas gdy inne będą używać go jako ustrukturyzowanego sposobu przechowywania danych. Jeśli jesteś jednym z tych ostatnich typów użytkowników, być może napotkałeś sytuację, w której musiałeś przechowywać hiperłącza w wiadomościach e-mail w arkuszu kalkulacyjnym. Podczas gdy wiele osób będzie musiało umieścić tylko jedno hiperłącze w każdej komórce, inne mogą wymagać więcej. Na szczęście, korzystając z funkcji dostępnych w Excelu, można to łatwo osiągnąć. Krok 1 Uruchom aplikację Microsoft Excel 2003. Krok 2 Utwórz nowy arkusz kalkulacyjny lub otwórz istniejący arkusz, w którym chcesz dodać hiperłącza do wiadomości e-mail. Krok 3 Skonfiguruj żądaną komórkę do rozmiaru, który z łatwością pomieści dwa wiersze tekstu. Można to zrobić, klikając bok nagłówka wiersza lub kolumny, który chcesz rozwinąć, i przeciągając go w kierunku rozwinięcia. Na przykład, jeśli chcesz dostosować komórkę B2, kliknij prawą krawędź nagłówka kolumny B i przeciągnij ją w prawo. Rzeczywista szerokość będzie zależeć od długości adresu e-mail. Następnie kliknij dolną granicę nagłówka wiersza 2 i przeciągnij ją w dół. Wysokość 50 powinna z łatwością pomieścić dwa rzędy tekstu. Krok 4 Kliknij opcję „Widok” u góry ekranu. Krok 5 Wybierz opcję „Paski narzędzi”, a następnie opcję „Rysowanie”. Krok 6 Wybierz pole tekstowe z dolnego paska narzędzi. Krok 7 Kliknij swoją komórkę i skonfiguruj kształt. Krok 8 Wpisz adres e-mail w polu tekstowym. Krok 9 Powtórz kroki 7 i 8 dla drugiego pola tekstowego, upewniając się, że pola nie nakładają się. Twoje hiperłącza e-mail pojawią się automatycznie. Krok 1 Uruchom aplikację Microsoft Excel 2007. Krok 2 Utwórz nowy arkusz kalkulacyjny lub otwórz istniejący arkusz, w którym chcesz dodać hiperłącza do wiadomości e-mail. Krok 3 Skonfiguruj żądaną komórkę do rozmiaru, który z łatwością pomieści dwa wiersze tekstu. Można to zrobić, klikając bok nagłówka wiersza lub kolumny, który chcesz rozwinąć, i przeciągając go w kierunku rozwinięcia. Na przykład, jeśli chcesz dostosować komórkę B2, kliknij prawą krawędź nagłówka kolumny B i przeciągnij ją w prawo. Rzeczywista szerokość będzie zależeć od długości adresu e-mail. Następnie kliknij dolną granicę nagłówka wiersza 2 i przeciągnij ją w dół. Wysokość 50 powinna z łatwością pomieścić dwa rzędy tekstu. Krok 4 Wybierz zakładkę „Wstaw”, a następnie kliknij opcję „Pole tekstowe”. Skonfiguruj kształty pól w komórce tak, aby się nie nakładały. Krok 5 Zaznacz każdy adres e-mail, a następnie kliknij go prawym przyciskiem myszy i wybierz „Hiperlink”. Kliknij opcję „adres e-mail” w lewym dolnym rogu i wpisz adres e-mail. Wskazówka Ta metoda może służyć do wstawiania więcej niż dwóch hiperłączy e-mail w jednej komórce. Pamiętaj, że kliknięcie łącza otworzy nową wiadomość w domyślnej aplikacji pocztowej.
Funkcje agregacji wykonują operacje na wielu wartościach w celu uzyskania wyników podsumowujących. Poniżej opisano reguły agregacji dostępne dla kolumn i dla kolumn miar. Lista ta zawiera także funkcje, których można używać podczas tworzenia elementów obliczanych dla analiz. Domyślnie — Stosuje domyślną regułę agregacji jak Funkcja JEŻELI to jedna z najbardziej popularnych funkcji w Excelu, ale nie potrafi (domyślnie) używać kilku warunków. Poniżej pokażę Ci, jak ją „wspomóc”, aby mogła posłużyć się kilkoma warunkami. SPIS TREŚCI 1 Przypomnienie funkcji JEŻELI w Excelu2 Kilka łącznych warunków w excelowej funkcji Kiedy przyda się funkcja ORAZ użyte razem z Szczegółowe wyjaśnienia ORAZ3 Kilka alternatywnych warunków w Kiedy przyda się w Excelu funkcja Przykład LUB z JEŻELI4 Wiele elastycznych warunków w JEŻELI w Wiele warunków w JEŻELI za pomocą Przypomnienie funkcji JEŻELI w Excelu JEŻELI służy do tego, aby wyświetlić jedną z dwóch wartości, albo wykonać jedną z dwóch operacji. Wiem, że to bardzo ogólna definicja, ale zakładać, że już co nieco wiesz na jej temat. Jeśli nie, to zachęcam się do poczytania o funkcji JEŻELI od podstaw w innym wpisie. To, co wyświetli ta funkcja, zależy od warunku, której jest jej pierwszym argumentem. Jest to zazwyczaj porównanie ze sobą dwóch wartości/komórek, sprawdzenie zawartości jakiejś komórki. Wynikiem takiego porównania jest PRAWDA albo FAŁSZ. Rysunek 1. Przykład z dwoma warunkami do sprawdzenia. Powiedzmy, że chcesz przypisać premię wszystkim osobom z księgowości, w kwocie 1000 zł. Wystarczy, więc że sprawdzić, w jakim dziale pracuje każda z osób. Jeśli jednak, chcesz premie przypisać tylko osobom z księgowości, które jednocześnie pracują w firmie min. 5 lat? To masz wtedy już 2 warunki, które należy sprawdzić, ale jak to zrobić, skoro JEŻELI przyjmuje tylko jeden warunek w swoim pierwszym argumencie? – takie przykłady będę omawiał w dalszej części tego artykułu. Kilka łącznych warunków w excelowej funkcji JEŻELI Aby sprawdzić wiele warunków JEŻELI, będziemy potrzebowali dodatkowej funkcji, bo funkcji JEŻELI nie jesteśmy w stanie zmienić ani ulepszyć. Kiedy przyda się funkcja ORAZ Zacznę od przykładu przywołanego kilka linijek wyżej. Aby dostać premię, osoba musi zarówno pracować w księgowości, jak i być w firmie od co najmniej 5 lat. Musi więc ona spełnić jednocześnie oba warunki. Nie wystarczy, że jeden z nich będzie spełniony. Wtedy przyda nam się funkcja ORAZ. ORAZ użyte razem z JEŻELI Funkcja ORAZ sprawdza wiele warunków i tylko wtedy gdy wszystkie są prawdziwe, to też zwraca PRAWDĘ. Jej wynikiem jest jedna wartość PRAWDA lub FAŁSZ (bez względu na liczbę warunków, które sprawdza) – i o to właśnie nam chodzi! Bo taką jedną wartość możemy już wstawić do funkcji JEŻELI. Oto jak będzie wyglądało to na naszym przykładzie: =ORAZ(B2="Księgowość";C2>=5) Rysunek 2. Funkcja ORAZ sprawdzająca dwa warunki. Wynikiem jest PRAWDA lub FAŁSZ. Funkcja ORAZ sprawdza tutaj dwa warunki (te warunki tak samo zapisujemy jak robimy to w funkcji JEŻELI), gdzie każdy jest zapisany jako osobny argument. Można więc powiedzieć, że ORAZ jest takim agregatorem warunków – czyli dostaje wiele warunków, a „wypluwa” pojedynczy, który jest już zdatny do użycia w JEŻELI. W praktyce tak to właśnie wygląda, czyli ORAZ jest używana jako pierwszy argument wewnątrz JEŻELI. =JEŻELI(ORAZ(B2="Księgowość";C2>=5);1000;0) Rysunek 3. ORAZ jako pierwszy argument w funkcji JEŻELI w Excelu. Szczegółowe wyjaśnienia ORAZ Funkcja ORAZ może przyjmować dowolnie dużo argumentów, czyli warunków. Może ich być 2 albo może ich być też 20. Istotne jest to, że zwraca PRAWDĘ tylko wtedy, gdy wszystkie warunki są prawdziwe. Poniżej przykładowe zestawy kilku warunków i wynik tej excelowej funkcji: PRAWDA, PRAWDA, PRAWDA -> wynikiem będzie PRAWDA FAŁSZ, FAŁSZ -> wynikiem będzie FAŁSZ PRAWDA, FAŁSZ -> wynikiem będzie FAŁSZ PRAWDA, PRAWDA, FAŁSZ, PRAWDA, PRAWDA, PRAWDA -> wynikiem będzie FAŁSZ. Kilka alternatywnych warunków w JEŻELI Możemy wyobrazić sobie podobny przykład jak wyżej, ale tym razem premię dostają wszyscy z księgowości oraz wszyscy o stażu min. 5 lat. Czyli jeśli „pracujesz w księgowości lub pracujesz min. 5 lat”, to otrzymasz premię. Kiedy przyda się w Excelu funkcja LUB Jest ona podobna do ORAZ, w tym sensie, że również podajemy jej wiele warunków, a ona zwraca tylko jedną wartość: PRAWDA lub FAŁSZ. Działa ona jednak tak, że jeśli chociaż jeden z warunków jest prawdziwy, to cała funkcja też zwraca PRAWDĘ. Przykład LUB z JEŻELI Wracam do naszego przykładu. Zapisuję funkcję LUB dokładnie tak, jak funkcję ORAZ (w poprzednich przykładzie), czyli z takimi samymi warunkami. Tylko, teraz będą inne wyniki – nasze wymagania są mniej rygorystyczne, bo wystarczy spełnić jeden z dwóch warunków (jeśli ktoś spełnia obydwa, to także dostanie premię, ale w pojedynczej wysokości – nie podwójnej). =JEŻELI(LUB(B2="Księgowość";C2>=5);1000;0) Rysunek 4. Funkcja LUB jako pierwszy argument funkcji JEŻELI, łączący wiele warunków. Widać więc, że sposób korzystania z ORAZ i LUB jest bardzo podobny, tylko wybór funkcji zależy od tego, jak bardzo rygorystycznie patrzymy na warunki (czy mają być spełnione wszystkie warunki, czy może przynajmniej jeden warunek). Wiele elastycznych warunków w JEŻELI w Excelu Funkcje ORAZ i LUB radzą sobie dobrze z typowymi przypadkami – czyli „wszystko” albo „przynajmniej jeden” – czyli wszystkie warunki muszą być prawdziwe (w przypadku funkcji ORAZ) albo wystarczy, że chociaż jeden warunek będzie prawdziwy (w LUB). A co zrobić, jeśli musimy sprawdzić, czy przynajmniej 3 spośród 5 warunków są prawdziwe? Wiele warunków w JEŻELI za pomocą Widać już po nazwie funkcji że jest w pewnym sensie podobna do JEŻELI. Są podobne w tym sensie, że obie porównują wartości (czyli sprawdzają warunek), choć ostatecznie przydają się w innych sytuacjach. Możemy jednak wspomóc się tutaj funkcją Jeśli nie znasz jej w ogóle, to polecam najpierw zaznajomić się z podstawami funkcji w osobnym wpisie. Służy ona do policzenia „ile komórek spełnia pewien warunek”. A my musimy właśnie to zrobić, czyli sprawdzić, czy „przynajmniej 3 spośród 5 komórek” spełnia jakiś warunek. Rysunek 5. 5 warunków, gdzie min. 3 powinny być spełnione. Weźmy przykład jak powyżej, czyli mamy 5 sędziów, którzy oceniają pewien wniosek. Sprawdzamy, czy przynajmniej 3 z nich oceniło go pozytywnie. Funkcja ORAZ i LUB nie zdadzą tutaj egzaminu. Używamy więc funkcji żeby policzyć ile razy w tych 5 komórkach pojawiło się słowo „Tak”. = Rysunek 6. Funkcja liczy ilość słów „Tak”. zwróci nam liczbę, czyli 0, albo 1, albo 2,…, albo 5. Taka informacja jest już dla nas bardzo konkretna i łatwo jej użyć. Wystarczy zrobić porównanie tego wyniku (tej otrzymanej liczby) z liczbą 3 (która stanowi nasz próg). =JEŻELI( Rysunek 7. sprawdzająca kilka warunków, umieszczona jest w pierwszym argumencie JEŻELI. Jeśli wynikiem będzie PRAWDA, to znaczy, że przynajmniej 3 sędziów wydało zgodę. Można wtedy wstawić powyższe wyrażenie do pierwszego argumentu funkcji JEŻELI i mamy gotową formułę. Oczywiście, to jest tylko jeden przykład zastosowania dodatkowej funkcji w JEŻELI, w przypadku gdy mamy w Excelu wiele warunków do spełnienia. Możesz wpaść do pomysł zastosowania różnych innych funkcji i także użyć ich w podobny sposób. Powiązane wpisy poradnikowe

W tym poście omówimy działanie funkcji ZASTĄP, polegającej na zmienianiu/zastępowaniu lub usuwaniu fragmentów tekstu z komórek. Działanie tej funkcji omówimy na przykładowych danych z rysunku nr 1. rys. nr 1 — Przykładowe dane. W poradzie 339 omawialiśmy funkcję PODSTAW. Funkcja ZASTĄP ma podobne działanie, ale działa na

Do czego służy funkcja WARUNKI w Excelu?WARUNKI to funkcja logiczna sprawdzająca podane warunki, która w działaniu przypomina funkcję JEŻELI, jednak przy wiekszej ilości warunków jest bardziej czytelna. Jaka jest budowa składni funkcji WARUNKI?Składnia funkcji wygląda następująco: WARUNKI(test_logiczny;wartość_jeśli_prawda;test_logiczny2;wartość_jeśli_prawda2;[…]test_logicznyN;wartość_jeśli_prawdaN) Dlaczego nie mam funkcji WARUNKI?Możliwe, że masz starszą wersje programu Excel. Funkcja WARUNKI dostępna jest od wersji Excel 2019 oraz Excel dla Microsoft 365. Funkcja WARUNKI – film instruktażowy Praca z przykładowym plikiem Plik do przykładu można pobrać poniżej. UWAGA! Plik wyświetla błędy, jeśli wpisana funkcja w komórkę jest inna niż zaplanowałem dla danego przykładu. Co nie oznacza, że koniecznie jest to błędem, ponieważ często pewne rzeczy w Excelu można zrobić na kilka / kilkanaście sposobów. Funkcja WARUNKI – budowa? Funkcja WARUNKI do działania potrzebuje tylko jednego argumentu, a w zasadzie pary warunków: testu logicznego i wartości, jeśli test logiczny jest prawdą. O wiele lepiej skorzytać z niej, gdy chcemy sprawdzić kilka wariantow. Jeśli będziemy chcieli skorzystac z funkcji WARUNKI to musimy pamiętać, że powinniśmy sprawdzić wszystkie możliwości, gdyż funkcja ta nie zwraca wartości FAŁSZ, a od razu naszym oczom ukazuję się błąd #N/D. Jeśli więc mam tylko jeden warunek do sprawdzenia proponuję skorzystać z funkcji JEŻELI. Składnia funkcji WARUNKI: =WARUNKI(test_logiczny;wartość_jeśli_prawda;test_logiczny2;wartość_jeśli_prawda2;[…]test_logicznyN;wartość_jeśli_prawdaN) =WARUNKI(M19=7;"Jest 7") Wpisując powyższą formułę do komórki N19,gdy w komórce M19 jest liczba 7, wynik to Jest 7,jeśli do komórki M19 wpiszemy 6, wynik to błąd #N/D,żeby pozbyć sie błędu, trzeba tak napisać warunki, by błąd nie występował, np. =WARUNKI(M19=7;"Jest 7";M197;"Nie jest 7") wtedy, gdy w M19 jest 7 to komórka obok wyświetli Jest 7,a jeśli wartośc w komórce M19 nie jest równa 7 to zobaczymy komunikat Nie jest 7. Jak wyliczyć wysokość premię dzięki funkcji WARUNKI? Myślę, że mając powyższą wiedzę możemy przejść do właściwego zadania. Naszym zadaniem jest policzyć procentową wartość premii dla pracowników. Wykorzystamy do tego zadania oczywiście funkcję WARUNKI. W komórkę J9 wpisujemy: =WARUNKI(H9>=$M$10;$N$10) Po nacisnięciu klawisza ENTER pojawi nam się błąd #N/D – dodatkowo w komórce P9 pojawiła się informacja, że formuła nie jest identyczna jak w zadaniu. Dopisujemy kolejne warunki do funkcji Przechodzimy raz jeszcze do komórki J9 i tym razem dopisujemy już wszystkie kolejne warunki, pamietając, że adresy z Tabeli Premiowej powinny byc adresowane bezwzględnie. Całość powinna wyglądać tak: =WARUNKI(H9>=$M$10;$N$10;H9>=$M$11;$N$11;H9>=$M$12;$N$12;H9>=$M$13;$N$13;H9>=$M$14;$N$14) Jak zobaczymy po naciśnięciu klawisza ENTER w naszym przykładzie nadal mamy błąd. Błąd jest, gdyż nie obsłużylismy ostatniego warunku, czyli co bedzie, jeśli % wykonania planu bedzie niższy niż 80%. Pozostaje więc nam poprawić formułę o wypisanie zera, jeśli wartość % wykonania planu jest nizsza od 80%. =WARUNKI(H9>=$M$10;$N$10;H9>=$M$11;$N$11;H9>=$M$12;$N$12;H9>=$M$13;$N$13;H9>=$M$14;$N$14;H9<$M$14;0) Pozostanie pzresunąć kursor na prawy dolny róg komórki J9 i gdy zmieni się w mały czarny krzyżyk to dwa razy kliknąć lewy przycisk myszy. Dzięki temu zabiegowi mamy skopiowaną całą formułę do poniższych komórek. Dodatkowo jak widać mamy wszędzie dobry wynik. Zobacz inne przykłady Jeśli spodobał Ci się wpis pozostaw po sobie znak w formie komentarza, a także zapraszam do zapisania się na moją listę mailingową. Przy okazji może zainteresują Cię inne moje artykuły. 13 grudnia 2020 W drugiej części przedstawiam jak sprawdzić, czy początkowe dwie litery to Ch, Rz, Cz, Sz i jeśli tak to wyświetlić dwie, a nie jedną literę Zobacz więcej 7 grudnia 2020 Praca z tekstem w Excelu potrafi frustrować. Przynajmniej do momentu, w którym poznamy kilka funkcji tekstowych i sposobów pracy z nimi. Wierzcie mi, tu jedna funkcja nie wystarczy. Zobacz więcej 29 listopada 2020 Jedna z bardziej popularnych funkcji w Excelu, która służy do wyszukiwania danych. Z artykułu dowiesz sie jak z niej korzystać w podstawowym zakresie. Zobacz więcej 24 listopada 2020 Przedstawiam funkcję przewyższającą i Funkcja ta potrafi to wszystko z czym nie dawały sobie rady wcześniejsze. Zobacz więcej 15 listopada 2020 Używanie zbyt wielu warunków w funkcji JEŻELI jest męczące i nieczytelne. Jeśli jesteście szczęsliwymi posiadaczami Exela 2019 lub Excela 365 to skorzystajcie z funkcji WARUNKI. Zobacz więcej 8 listopada 2020 Tabele przestawne są zmorą początkujących użytkowników Excela. Wiem to z autopsji, lata temu także tak miałem. Jednak nauka korzystania z nich nie jest wcale taka trudna. Zobacz więcej 1 listopada 2020 Gdy szukamy uśrednionych danych, czasem średnia nie wystarcza. Wtedy na pewno pomoże mediana, przeczytaj jak łatwo można z niej korzystać w Excelu. Zobacz więcej Nawigacja wpisu
Jak widzisz na zrzucie ekranu, pierwszy argument funkcji (komórka B17) to połączenie symbolu gwiazdki w cudzysłowie umieszczonego przed komórką A17, zawierającą częściową nazwę dostawcy, oraz po niej. Druga formuła umieszczona w komórce C17 różni się od pierwszej tylko zakresem komórek dla zwracanej_tablicy.
Do czego służy w Excelu funkcja JEŻELI?Funkcja JEŻELI jest funkcja logiczną, która sprawdza prawdziwość warunku – w wyniku podaje czy warunek jest PRAWDZIWY lub FAŁSZYWY. Jaka jest składnia funkcji JEŻELI?=JEŻELI(warunek_logiczny;działanie_jeśli_prawda;działnie_jeśli_fałsz), np. =JEŻELI(C7>4;”wartość jest większa”;”wartość jest mniejsza”) Czy można zagnieżdżać funkcje JEŻELI?Tak Jak zagnieżdżać funkcję JEŻELI?=JEŻELI(C7>4;”wartość jest większa”;JEŻELI(C7=4;”wartość jest równa”;”wartość jest mniejsza”);) plik przykładowy do wpisu: JEŻELI – podstawowe użycie oraz zagnieżdżenie Posiadamy tabelę z danymi o sprzedaży handlowców, naszym zadaniem jest obliczyć czy i jaką premie powinni dostać do wynagrodzenia. W komórkę I3 wpisujemy: =JEŻELI(H1>=100%; wskazujemy komórkę H1, w której jest informacja o wykonaniu procentowym planu, następnie sprawdzamy, czy ta wartość jest większa bądź równa 100% i kończymy średnikiem, który oddziela poszczególne argumenty funkcji. Następnie pozostaje nam wskazać co ma się stać, kiedy warunek będzie prawdziwy lub fałszywy. My mamy wpisać w komórce słowo TAK lub NIE, więc piszemy: „TAK”;”NIE”) i zatwierdzamy przyciskiem ENTER. Po zatwierdzeniu pojawi się wynik, jeśli oczywiście nie zrobiliśmy żadnej literówki. Następnie przesuwamy kursor w prawy dolny róg komórki i kiedy kursor zmieni się w czarny cienki krzyżyk – klikamy dwa razy. Dzięki tej operacji formuła zostanie skopiowana do samego dołu tabeli. Prosty przykład z podstawowym użyciem funkcji JEŻELI mamy więc za sobą. Teraz go trochę skomplikujemy, gdyż chcemy w kolumnie Wartość premii, by pokazana była wartość procentowa w zależności od procentowego wykonania planu. Mamy do tego pomocniczą tabelę wg której ustalimy kryteria. Excel JEŻELI zagnieżdżone użycie Do obliczenia tej wartości użyjemy zagnieżdżonej funkcji JEŻELI. Na początku wpiszmy w komórkę J3: =JEŻELI(H3>=M4;N4; mamy tutaj pierwszą funkcję JEŻELI, która sprawdza czy wartość w komórce H3 jest większa bądź równa komórce M4 i jeśli tak to wpisuje dane z komórki N4. Zapisz się do newslettera Zapisz się do newslettera zawsze na bieżąco Następnie w miejscu, gdzie powinna się znaleźć informacja co ma zrobić funkcja kiedy warunek jest fałszywy wstawiamy kolejną funkcję JEŻELI, dopisujemy do formuły =JEŻELI(H3>=M4;N4; JEŻELI(H3>=M5;N5; Sprawdziliśmy czy komórka H3 jest większa bądź równa 120%, następnie czy jest większa bądź równa 110%, teraz czas sprawdzić dla 100%. Dopisujemy więc do formuły: =JEŻELI(H3>=M4;N4;JEŻELI(H3>=M5;N5; JEŻELI(H3>=M6;N6; I dalej dodajemy kolejne zagnieżdżenie: =JEŻELI(H3>=M4;N4;jeżeli(H3>=M5;N5;JEŻELI(H3>=M6;N6;JEŻELI(H3>=M7;N7; Excel – funkcja JEŻELI – zagnieżdżenie 4, Następnie: =JEŻELI(H3>=M4;N4;jeżeli(H3>=M5;N5;JEŻELI(H3>=M6;N6;JEŻELI(H3>=M7;N7;JEŻELI(H3>=M8;N8; Doszlismy do miejsca, w którym należy wskazać Excelowi co ma zrobić, kiedy wszystkie spełnione wyżej warunki są fałszywe, czyli plan nie został wykonany nawet w 80%. Wpisujemy wartość 0 i naciskamy ENTER. . Excel wygeneruje jeszcze błąd w formule z powodu nie zamknięcia nawiasów, ale sam spróbuje go naprawić, jeśli tylko czegoś po drodze nie zepsuliśmy formuła powinna zadziałać. I choć wydaje się, że wszystko zrobiliśmy dobrze w naszym przykładzie tak widzimy wynik wskazuje 0%. Błąd powstał podczas kopiowania formuły. Adresowanie względne i bezwględne Formułę mamy gotową jednak trzeba pamiętać, że używaliśmy adresowania względnego i podczas kopiowania komórki do poniższych nie uzyskamy efektu, o którym myśleliśmy. Proponuje więc kliknąć na komórkę J3, nacisnąć klawisz F2, następnie zaznaczyć komórki z tabeli Tabela premiowa i za pomocą przycisku F4 zmienić adresowanie na bezwzględne. Czyli klikam dwa razy na M4 i naciskam F4, powinna nastąpić zmiana na $M$4. No i kolejno na pozostałych wartościach wykonujemy taką samą operację. Ostateczny wygląd formuły powinien wyglądać następująco: =JEŻELI(H3>=$M$4;$N$4;JEŻELI(H3>=$M$5;$N$5;JEŻELI(H3>=$M$6;$N$6;JEŻELI(H3>=$M$7;$N$7;JEŻELI(H3>=$M$8;$N$8;0))))) Pozostaje skopiować formułę do niższych komórek i zadanie mamy wykonane. Jak wyodrębnić inicjały grudnia 2020W drugiej części przedstawiam jak sprawdzić, czy początkowe dwie litery to Ch, Rz, Cz, Sz i jeśli tak to wyświetlić dwie, a nie jedną literę Jak wyodrębnić inicjały7 grudnia 2020Praca z tekstem w Excelu potrafi frustrować. Przynajmniej do momentu, w którym poznamy kilka funkcji tekstowych i sposobów pracy z nimi. Wierzcie mi, tu jedna funkcja nie wystarczy. Funkcja listopada 2020Jedna z bardziej popularnych funkcji w Excelu, która służy do wyszukiwania danych. Z artykułu dowiesz sie jak z niej korzystać w podstawowym zakresie.
Oto kompleksowy przewodnik po opanowaniu zagnieżdżonych funkcji JEŻELI w programie Excel. Dowiedz się, jak usprawnić skomplikowane obliczenia logiczne i wzbogacić swoje umiejętności analizy danych w 2023 roku.(155 characters) Funkcje logiczne to jedne z najpopularniejszych i najbardziej przydatnych funkcji w programie Excel. Mogą testować wartości w innych komórkach i podejmować działania w zależności od wyniku testu. Pomaga nam to zautomatyzować zadania w naszych arkuszach kalkulacyjnych. Funkcja JEŻELI jest główną funkcją logiczną w programie Excel i dlatego jest pierwszą, którą rozumie. Pojawi się wiele razy w tym artykule. Przyjrzyjmy się strukturze funkcji JEŻELI, a następnie przyjrzyjmy się kilku przykładom jej użycia. Funkcja JEŻELI akceptuje 3 bity informacji: =IF(logical_test, [value_if_true], [value_if_false]) test logiczny:Jest to warunek weryfikacji funkcji. value_if_true:Akcja do wykonania, jeśli warunek jest spełniony lub prawdziwy. value_if_false:Akcja, którą należy podjąć, jeśli warunek nie jest spełniony lub jest fałszywy. Operatory porównania do użytku z funkcjami logicznymi Wykonując testy logiczne z wartościami komórek, powinieneś znać operatory porównania. Możesz zobaczyć ich podział w poniższej tabeli. Zobaczmy teraz kilka przykładów w akcji. Przykład funkcji JEŻELI 1: wartości tekstowe W tym przykładzie chcemy sprawdzić, czy komórka jest równa określonej frazie. Funkcja JEŻELI nie rozróżnia wielkości liter, więc ignoruje wielkie i małe litery. Poniższa formuła jest używana w kolumnie C do wyświetlania „Nie”, jeśli kolumna B zawiera tekst „Ukończono” i „Tak”, jeśli zawiera coś innego. =IF(B2="Completed","No","Yes") Chociaż w funkcji JEŻELI nie jest rozróżniana wielkość liter, tekst musi dokładnie pasować. Przykład funkcji IF 2: wartości liczbowe Funkcja JEŻELI doskonale nadaje się również do porównywania wartości liczbowych. W poniższej formule sprawdzamy, czy komórka B2 zawiera liczbę większą lub równą 75. Jeśli tak, wyświetlamy słowo „Pass”, a jeśli nie, słowo „Fail”. =IF(B2>=75,"Pass","Fail") Funkcja JEŻELI to znacznie więcej niż wyświetlanie innego tekstu w wyniku testu. Możemy go również wykorzystać do wykonywania różnych obliczeń. W tym przykładzie chcemy zaoferować 10% rabatu, jeśli klient wyda określoną kwotę pieniędzy. Jako przykład użyjemy 3000 funtów. =IF(B2>=3000,B2*90%,B2) Część B2 * 90% formuły to sposób na odjęcie 10% od wartości w komórce B2. Istnieje wiele sposobów, aby to zrobić. Ważne jest to, że możesz użyć dowolnej formuły w value_if_true zarówno value_if_false Sekcje. A uruchamianie różnych formuł w zależności od wartości innych komórek to bardzo potężna umiejętność. Przykład funkcji IF 3: wartości dat W tym trzecim przykładzie używamy funkcji JEŻELI do śledzenia listy terminów. Chcemy wyświetlić słowo „Zaległe”, jeśli data w kolumnie B jest w przeszłości. Ale jeśli data przypada w przyszłości, oblicz liczbę dni do terminu. W kolumnie C zastosowano następującą formułę. Sprawdzamy, czy data ważności w komórce B2 jest mniejsza niż dzisiejsza data (funkcja DZIŚ zwraca dzisiejszą datę z zegara komputera). =IF(B2=90,"Excellent",IF(B2>=75,"Good","Poor")) Rozszerzyliśmy teraz naszą formułę poza to, co może zrobić pojedyncza funkcja JEŻELI. W razie potrzeby możesz zagnieździć więcej funkcji JEŻELI. Zwróć uwagę na dwa nawiasy zamykające na końcu formuły, po jednym dla każdej funkcji JEŻELI. Istnieją alternatywne formuły, które mogą być czystsze niż to zagnieżdżone podejście JEŻELI. Bardzo przydatną alternatywą jestfunkcja SWITCH w Excelu. Funkcje logiczne AND i OR Funkcje AND i OR są używane, gdy chcesz wykonać więcej niż jedno porównanie w swojej formule. Sama funkcja JEŻELI może obsłużyć tylko jeden warunek lub porównanie. Weźmy przykład, w którym obniżamy wartość o 10% w zależności od kwoty, jaką klient wydaje i od ilu lat jest klientem. Same funkcje AND i OR zwrócą wartość TRUE lub FALSE. Funkcja AND zwraca TRUE tylko wtedy, gdy wszystkie warunki są spełnione, aw przeciwnym razie zwraca FALSE. Funkcja LUB zwraca PRAWDA, jeśli spełniony jest jeden lub wszystkie warunki, i zwraca FAŁSZ tylko wtedy, gdy żaden z warunków nie jest spełniony. Funkcje te mogą przetestować do 255 warunków, więc z pewnością nie ograniczają się do dwóch warunków, jak pokazano tutaj. Poniżej przedstawiono strukturę funkcji AND i OR. Są napisane w ten sam sposób. Po prostu zamień nazwę AND na OR. Inna jest tylko ich logika. =AND(logical1, [logical2] ...) Zobaczmy przykład obu oceniania dwóch warunków. i przykładowa funkcja Funkcja AND jest następnie używana do sprawdzenia, czy klient wydaje co najmniej 3000 GBP i jest klientem od co najmniej trzech lat. =AND(B2>=3000,C2>=3) Widać, że zwraca FALSE zarówno dla Matta, jak i Terry'ego, ponieważ chociaż obaj spełniają jedno z kryteriów, obaj muszą spełniać funkcję AND. Przykład funkcji OR Funkcja OR służy następnie do sprawdzenia, czy klient wydał co najmniej 3000 GBP lub czy jest klientem od co najmniej trzech lat. =OR(B2>=3000,C2>=3) W tym przykładzie formuła zwraca TRUE dla Matta i Terry'ego. Tylko Julie i Gillian nie spełniają obu warunków i zwracają FAŁSZ. Używanie AND i OR z funkcją IF Ponieważ funkcje AND i OR zwracają PRAWDA lub FAŁSZ, gdy są używane samodzielnie, rzadko są używane samodzielnie. Zamiast tego zazwyczaj będziesz ich używać z funkcją JEŻELI lub w ramach funkcji programu Excel, takiej jak formatowanie warunkowe lub sprawdzanie poprawności danych, w celu wykonania niektórych działań retrospektywnych, jeśli wynik formuły ma wartość PRAWDA. W poniższej formule funkcja AND jest zagnieżdżona w teście logicznym funkcji JEŻELI. Jeśli funkcja AND zwraca TRUE, odliczane jest 10% kwoty w kolumnie B; w przeciwnym razie rabat nie jest stosowany, a wartość w kolumnie B jest powtarzana w kolumnie D. =IF(AND(B2>=3000,C2>=3),B2*90%,B2) Funkcja XOR Oprócz funkcji OR istnieje również ekskluzywna funkcja OR. Nazywa się to funkcją XOR. Funkcja XOR została wprowadzona w programie Excel w wersji 2013. Zrozumienie tej funkcji może wymagać pewnego wysiłku, dlatego pokazano przydatny przykład. Struktura funkcji XOR jest taka sama jak funkcji OR. =XOR(logical1, [logical2] ...) Obliczając tylko dwa warunki, funkcja XOR zwraca: TRUE, jeśli którykolwiek z warunków ma wartość TRUE. FALSE, jeśli oba warunki są PRAWDZIWE lub żaden z nich nie jest PRAWDZIWY. Różni się to od funkcji OR, ponieważ zwraca PRAWDA, jeśli oba warunki byłyby PRAWDĄ. Ta funkcja staje się nieco bardziej zagmatwana, gdy dodasz więcej warunków. Zatem funkcja XOR zwraca: PRAWDA, jeślidziwneliczba warunków zwraca TRUE. FAŁSZ, jeślinawetliczba warunków ma wartość PRAWDA, lub jeśliwszystkowarunki są FAŁSZYWE. Zobaczmy prosty przykład funkcji XOR. W tym przykładzie sprzedaż jest podzielona na dwie połowy roku. Jeśli sprzedawca sprzedaje 3000 funtów lub więcej w obu połowach, przypisuje mu się złoty standard. Osiąga się to za pomocą funkcji AND z JEŻELI, jak we wcześniejszej części artykułu. Ale jeśli sprzedają 3000 funtów lub więcej w jednej połowie, to chcemy nadać im status Silver. Jeśli nie sprzedają 3000 funtów lub więcej na obu, to nic. Funkcja XOR jest idealna do tej logiki. Poniższa formuła jest wprowadzana w kolumnie E i wyświetla funkcję XOR z JEŻELI, aby wyświetlić „Tak” lub „Nie” tylko wtedy, gdy spełniony jest dowolny z warunków. =IF(XOR(B2>=3000,C2>=3000),"Yes","No") Funkcja NIE! Ostatnią funkcją logiczną, którą omówimy w tym artykule, jest funkcja NIE, a najprostszą zachowaliśmy na koniec. Chociaż czasami może być trudno na początku zobaczyć, jak wykorzystuje tę funkcję w „prawdziwym świecie”. Funkcja NIE odwraca wartości swojego argumentu. Więc jeśli wartość logiczna to TRUE, zwraca FALSE. A jeśli wartość logiczna to FALSE, zwróci TRUE. Będzie to łatwiejsze do wyjaśnienia na kilku przykładach. Struktura funkcji NIE jest; =NOT(logical) Przykład funkcji NIE 1 W tym przykładzie wyobraźmy sobie, że mamy centralę w Londynie, a następnie wiele innych miejsc regionalnych. Chcemy wyświetlić słowo „Tak”, jeśli witryna jest cokolwiek poza Londynem i „Nie”, jeśli jest to Londyn. Funkcja NIE została zagnieżdżona w teście logicznym funkcji JEŻELI poniżej w celu odwrócenia wyniku PRAWDA. =IF(NOT(B2="London"),"Yes","No") Można to również osiągnąć za pomocą logicznego operatora NOT . Poniżej znajduje się przykład. =IF(B2"London","Yes","No") NIE 2 przykład funkcji Funkcja NIE jest przydatna podczas pracy z funkcjami informacyjnymi w programie Excel. Jest to grupa funkcji w programie Excel, które sprawdzają coś i zwracają TRUE, jeśli sprawdzenie się powiedzie, i FALSE, jeśli nie. Na przykład funkcja sprawdzi, czy komórka zawiera tekst i zwróci PRAWDA, jeśli tak, i FAŁSZ, jeśli nie. Funkcja NIE jest przydatna, ponieważ może odwrócić wynik tych funkcji. W poniższym przykładzie chcemy zapłacić sprzedawcy 5% od sprzedanej kwoty. Ale jeśli nic nie sprzedali, w komórce znajduje się słowo „Brak”, co spowoduje wyświetlenie błędu w formule. Funkcja służy do sprawdzania obecności tekstu. Zwraca TRUE, jeśli istnieje tekst, więc funkcja NIE zmienia go na FALSE. A FI wykonuje swoje obliczenia. =IF(NOT(ISTEXT(B2)),B2*5%,0) Opanowanie funkcji logicznych da ci ogromną przewagę jako użytkownikowi Excela. Bardzo przydatna jest możliwość testowania i porównywania wartości w komórkach oraz podejmowania różnych działań na podstawie tych wyników. W tym artykule omówiono najlepsze funkcje logiczne, które są obecnie używane. W najnowszych wersjach programu Excel do tej biblioteki dodano więcej funkcji, takich jak funkcja XOR wspomniana w tym artykule. Nadążanie za tymi nowymi dodatkami pozwoli Ci wyprzedzić tłum. Budowa wnętrza komórki. Komórka: fabryka energii i enzymów. Najmniejszą cząstką naszego organizmu jest komórka. Tyle, że budowa komórki ludzkiego organizmu może być różna w zależności od tego, jaką ma pełnić rolę. Typową wypełnia gęsta ciecz zwana cytoplazmą, w której zatopione jest jądro. Cytoplazma i jądro otoczone Funkcje Podstawy Przykłady opisane w tej lekcji dostępne są w arkuszu Excela: Funkcje tylko ich samodzielne przerobienie daje gwarancję zapamiętania tej lekcji Przykłady dla wszystkich lekcji szkolenia Excel 2007: Cwiczenia Excel Funkcje w Excelu uruchamiamy klikając na ikonę . Istnieje kilka sposobów, aby znaleźć interesującą nas funkcje, w oknie ‘Wyszukaj funkcję’ możemy wpisać nazwę funkcji (jeśli ją znamy) lub jednym słowem, to co funkcja powinna robić. Możemy też wybrać kategorię, w której może znajdować się interesująca nas funkcja, np. Finansowe lub Matematyczne. Klikając na nazwę funkcji w oknie ‘Wybierz funkcję:’ pod listą nazw widzimy opis funkcji. W wielu przypadkach opis ten pozwala zrozumieć, do czego służy dana funkcja. Po wybraniu funkcji, (w poniższym przykładzie SUMA), wyświetlane jest okno ‘Argumenty funkcji’, po wprowadzeniu adresów komórek do pierwszego z okienek, poniżej zostanie wyświetlony aktualny wynik funkcji (o ile jest możliwe jego obliczenie), pod nim znany już nam opis funkcji, a jeszcze poniżej opis argumentu, który można wprowadzić do pola ‘Liczba1’ i tego co funkcja z nimi zrobi. Opisy najczęściej używanych funkcji Poniżej przedstawiam opisy często używanych funkcji z przykładami użycia zaczerpniętymi z doświadczeń w korporacjach. Lista opisanych funkcji oczywiście nie wyczerpuje wszystkich możliwości Excela, ale tak jak wspominałem wcześniej, dla większości funkcji sposób ich działania można zrozumieć z opisów zawartych w Excelu. Funkcje bardziej skomplikowane zostały omówione w lekcjach: ‘Funkcje dla Zaawansowanych’ i ‘Funkcje Tablicowe’. SUMA (Arkusz: ‘SUMA’) Prawdopodobnie najczęściej używana funkcja Excela, oraz najprostszą w użyciu. Można jej używać na kilka sposobów, najbezpieczniejszym będzie zaznaczenie całego obszaru, który chcemy zsumować wraz z komórką poniżej lub po prawej, gdzie ma znaleźć się suma i kliknięcie symbolu sumy na pasku ikon lub wciśnięcie kombinacji klawiczy Alt+=. Drugim sposobem jest ustawienie jako aktywnej komórki, tej w której ma znaleźć się suma i pozwolenie Excelowi domyślić się jaki obszar ma zsumować, zawsze należy sprawdzić czy program zaproponował właściwy zakres i wcisnąć enter. UWAGA: Nawet w przypadku tak prostej funkcji bardzo wielu użytkownikom Excela zdarzają się błędy, najpopularniejsze z nich polegają na ustawieniu aktywnej komórki na końcu sumowanych liczb i wciśnięciu ikony ‘Autosumowania’, po zasugerowaniu przez Excela zakresu, użytkownicy, bez spojrzenia co zostanie zsumowane, wciskają enter i zakres sumy jest niewłaściwy. Dzieje się tak najczęściej w 2 przypadkach: - kiedy brak jest jednej z danych Excel zatrzyma się przy pierwszej pustej komórce. - gdy w nagłówku kolumny znajduje się liczba np. rok także on zostanie zsumowany. Znacznie więcej możliwości daje funkcja opisane w dalszej części tej lekcji. ŚREDNIA (Arkusz: ‘ŚREDNIA’) Funkcja oblicza średnią dla wprowadzonych liczb, bądź zakresów. UWAGA: Funkcja ta podobnie jak wszystkie inne funkcje Excela inaczej traktuje pustą komórkę lub tekst a inaczej liczbę zero, co dobrze ilustruje poniższy przykład. W pierwszej z tabel średnia liczona jest tylko dla 6 elementów tabeli. Gdybyśmy chcieli obliczyć ile wynosi średnia sprzedaż na produkt dla poniższych 7 produktów, w pustą komórkę należy wprowadzić zero. Tekst tak samo jak puste komórki jest pomijany w kalkulacjach. Zaletą tej funkcji jest to, że można do niej wprowadzać adresy pojedynczych komórek i jednocześnie całe zakresy. Średnia dostępna jest też w pasku stanu. Więcej informacji na ten temat w lekcji: Pasek Stanu. Do obliczania średniej ważonej najprościej wykorzystywać funkcję a do obliczania średniej geometrycznej funkcję Funkcja JEŻELI (Arkusz: ‘JEŻELI’) W poniższym przykładzie w kolumnie E chcielibyśmy uzyskać wzrost sprzedaży dla długiej listy produktów. Ponieważ część produktów nie była sprzedawana w 2009 roku zwykła formuła dzielenia dałaby w ich przypadku wynik ‘#DZIEL/0!’, który nie wygląda zbyt profesjonalnie, dlatego wolelibyśmy mieć w takich przypadkach wprowadzony znak „-----„. Proponuje wykasować tą formułę i ustawić jako aktywną komórkę E4, po czym wybrać ikonę funkcji. W okienku ‘Wyszukaj funkcję’ wpisujemy ‘jeżeli’ i zatwierdzamy enterem. Po wybraniu funkcji JEŻELI i kliknięciu OK na powyżej przedstawionym oknie ‘Wstawianie funkcji’, zostanie wyświetlone poniżej pokazane okno ‘Argumenty funkcji’. W okienku ‘Test_logiczny’ wprowadzamy C4>0, czyli jeżeli sprzedaż w 2009 była większa od zera to… W okienku ‘Wartość_jeżeli_prawda’ wprowadzamy formułę na wzrost procentowy, który można wyliczyć gdy sprzedaż w 2009 była większa od zera. W okienku ‘Wartość_jeżeli_fałsz’ wprowadzamy -----, symbol ten ma być wyświetlany gdy nie jest możliwe obliczenie procentowego wzrostu. Formułę zatwierdzamy kliknięciem w przycisk OK, po czym kopiujemy ją z komórki E4 do poniższych komórek tabeli. W efekcie powinniśmy uzyskać poniższy wygląd tabeli. ZAOKR (Arkusz: ‘ZAOKR’) W Excelu jest wiele funkcji służących do zaokrąglania, funkcja ZAOKR() jest najczęściej używaną z nich. Ma 2 argumenty: - liczbę, którą będziemy zaokrąglać (lub adres komórki w której ta liczba się znajduje) - ilość cyfr która ma być pokazana po przecinku (lub adres komórki w której ilość ta jest wpisana) W poniższym przykładzie w komórce C5 liczba 1,23456789 została zaokrąglona do 2 miejsca po przecinku czyli do liczby 1,23. Cyfry od 1 do 4 są zaokrąglane w dół, od 5 do 9 w górę, co łatwo zauważyć przeglądając wyniki powyższego przykładu. MAX, MIN (Arkusz: ‘MAX MIN’) Funkcje wybierają najmniejszą (MIN) lub największą liczbę (MAX) z podanego zakresu bądź zakresów. Tekst i puste komórki nie są brane pod uwagę. W poniższym przykładzie komórka C9 jest pusta, czyli jej wartość to 0, jednak jako najmniejsza wartość wybrana została komórka C13. Poniżej prezentuje zaczerpnięty z praktyki biznesowej przykład użycia funkcji = W wierszu ‘15’ znajdują się formuły wykorzystujące tą funkcję i zliczające ile było klientów którym przyznano rabat w każdym z miesięcy, a w kolumnie ‘J’ w ilu miesiącach przyznano rabat danemu klientowi. DZIŚ() Funkcja zwraca dzisiejszą dane, jest używana głównie w różnego rodzaju formularzach, oraz w logistyce np. do obliczania ile dni zostało od daty dostawy/transportu do dziś. Funkcja ta, jak mało która, nie posiada argumentów. Jej poprawny wynik zależy od prawidłowo ustawionej daty (i godziny) w systemie Windows. Funkcje Logiczne: LUB, ORAZ (Arkusz: ‘ORAZ LUB’) Funkcja logiczne rzadko są używane samodzielnie, znacznie częściej w połączeniu z innymi funkcjami, o łączeniu funkcji możesz przeczytać w dalszej części tej lekcji. ORAZ Funkcja zwraca wartości logiczne ‘PRAWDA’/‘FAŁSZ’, wartość ‘PRAWDA’, jeżeli wszystkie warunki zostały spełnione, w przeciwnym razie ‘FAŁSZ’. W poniższym przykładzie w kolumnie F uzyskaliśmy wartość prawda dla miesięcy, w których sprzedaż we wszystkich oddziałach była poniżej 50. LUB W poniższym przykładzie w kolumnie F przy użyciu funkcji LUB sprawdzamy czy w danym miesiącu sprzedaż w którymkolwiek z oddziałów przekroczyła wartość 100. Funkcja zwraca wartości logiczne: ‘PRAWDA’/’FAŁSZ’, ‘PRAWDĘ’ jeśli choć jeden z warunków jest spełniony, gdy żaden z nich nie jest spełniony ‘FAŁSZ’. ZAGNIEŻDŻANIE FUNKCJI (Arkusz: ‘Zagnieżdżanie funkcji’) Dość często występuje potrzeba użycia kilku funkcji na raz, co jest nazywane także zagnieżdżaniem funkcji. W poniższym przykładzie chcielibyśmy na podstawie dużej ilości imion ustalić płeć osób noszących te imiona. Zdecydowana większość imion kobiet używanych w Polsce kończy się na literę „a”, litera ta nie występuje natomiast na końcu imion męskich. Poniżej rozwiązanie tego problemu przy użyciu funkcji ‘JEŻELI’ i funkcji tekstowej ‘PRAWY’. Funkcję JEŻELI, poznaliśmy już w tej lekcji, zacznijmy więc od funkcji PRAWY, wycina ona określoną ilość liter od prawej strony tekstu. W poniższym przykładzie wycina 1 literę z prawej strony tekstu znajdującego się w komórce B3. (Ostatnia litera z tekstu ‘Agata’ to „a”.) W komórce D3 zgodnie z poniższym rysunkiem wprowadzamy funkcję JEŻELI, która gdy w komórce C3 znajduje się litera „a” daje rezultat: „Kobieta”, a przeciwnym wypadku „Mężczyzna”. Rozwiązaliśmy już dane nam zadanie, ale postarajmy się to zrobić przy użyciu jednej a nie dwóch komórek. Wchodzimy w komórkę C3 i zaznaczamy znajdującą się w niej formułę pomijając znak równości. Kopiujemy zaznaczoną formułę (wciskając Ctrl+C), po czym wychodzimy z komórki wciskając klawisz Esc. Wchodzimy do komórki D3, gdzie zaznaczamy adres C3 i wklejamy skopiowaną wcześniej formułę w jego miejsce (adres zostanie automatycznie usunięty). W ten sposób uzyskaliśmy funkcję zagnieżdżoną. Kolumna C nie jest już dłużej nam potrzebna. Po skopiowaniu formuły do poniższych wierszy i skasowaniu kolumny C z ostatnimi literami powinniśmy uzyskać widok taki jak poniżej. Zaawansowani użytkownicy Excela od razu wprowadzają wiele zagnieżdżonych funkcji, zaprezentowany powyżej sposób jest najbardziej użyteczny dla początkujących i pozwala zrozumieć logikę łączenia funkcji. (Arkusz ‘ W poniższym przykładzie mamy dane wartości sprzedaży i marży procentowej dla 4 krajów, obliczyliśmy już sumę sprzedaży, teraz chcemy obliczyć marżę procentową dla sumy tych krajów. Oczywiście użycie funkcji ŚREDNIA nie dałoby właściwego rozwiązania ze względu na to że sprzedaż w krajach ma różne wielkości i kraje te w rożny sposób wpływają na marżę całościową. W tym przykładzie moglibyśmy mozolnie wprowadzić formułę przemnażającą sprzedaż z każdego kraju przez marżę w kraju tym uzyskaną i podzielić to przez sumę sprzedaży, formuła taka jest pokazana w komórce I4. Dzięki sumie iloczynów formuła ta zostanie wprowadzona szybciej, ograniczymy ryzyko błędu, a w przypadku dodania kolejnego kraju nie będzie konieczności dokonywania zmian w formule. Stajemy w komórce G4, wybieramy funkcję i wprowadzamy adresy tak jak na poniższym rysunku. Aby uzyskać średnią ważoną wystarczy na końcu formuły dopisać dzielenie przez sumę sprzedaży znajdującą się w komórce G5. Właściwy wynik to 32%, taki sam jak uzyskaliśmy korzystając z formuły. Na koniec dodajmy jeszcze kolumnę pomiędzy Polską a Rosją wprowadzając do niej nowe dane. Średnia ważona marża w H4 aktualizowana jest na bieżąco. (Arkusz ‘Funkcje Tekstowe’) W poniższym przykładzie przedstawiam fragment Price Survey (lista z cenami konkurencji), jaki pewna firma otrzymała od agencji badawczej. Niestety pojemności produktów były częścią nazwy, co znacznie utrudniło porównywanie cen produktów. Ponieważ produktów objętych badaniem było kilka tysięcy zdecydowano się użyć funkcji tekstowych, aby wyodrębnić pojemność. Użyto dwóch funkcji tekstowych najpierw użyto funkcję - wyszukiwany jest tekst ml, który następuje po pojemności danego produktu, wynikiem działania na funkcję nałożona jest funkcja która wycina 3 znaki z nazwy produktu znajdujące się o 3 w lewo od miejsca w którym został znaleziony tekst ‘ml’. Wynikiem działania powyżej opisanych funkcji jest nie liczba lecz tekst, który w przypadku produktów o pojemności poniżej 100ml zaczyna się od spacji. Aby móc dokonywać operacji matematycznych na pojemności, należy całą kolumnę C zamienić na wartości (skopiować i wkleić w to samo miejsce wartości), po czym korzystając z operacji zamień (Ctrl+H) zamienić znak spacja na nic (niczego nie wpisując w okienko „Zamień na:”). (Arkusz ‘ Funkcja ta jest z reguły używana jako funkcja ‘wewnętrzna’ innych funkcji tak, aby gdy jeden z argumentów funkcji głównej będzie miał niewłaściwy format lub okaże się błędem, funkcja ta pomijała go zamiast wskazywać błąd. Najprostszym przykładem będzie użycie ten funkcji w dodawaniu komórek i w połączeniu z funkcją JEŻELI. (Arkusz: ‘ W poniższym przykładzie prezentuje porównanie wykorzystania funkcji i funkcji SUMA oraz ich połączenia. W kolumnie C używam funkcji SUMA dla regionów, a także dla sumy końcowej opisanej jako TOTAL. W tym przypadku obliczany jest błędny wynik ponieważ oprócz sprzedaży dla klientów sumowane są także sumy dla regionów, właściwym rozwiązaniem dla tego typu problemu byłoby zsumowanie komórek sum dla regionów (odpowiednia formuła znajduje się w komórce C27). W kolumnie D prezentuję użycie funkcji zarówno w sumach dla regionów, jak i Total. Wykorzystanie tej funkcji da nam pewność że sumy dla regionów (sumy wewnętrzne) będą pomijane. Wynik jest poprawny. W kolumnie E używam funkcji w wariancie, który pomija ukryte wiersze. Ponieważ wiersz 4 jest ukryty, wynik nie będzie poprawny, chyba że zależało nam właśnie na pominięciu wartości w ukrytych komórkach. W ostatnim przykładzie pokazuję, że funkcja pomija jedynie inne sumuje natomiast zwykłą funkcję SUMA. Wynik jest błędny. = W składni funkcji pierwsza cyfra jest oznaczeniem funkcji jaka ma być wykorzystana, dla cyfry ‘9’ lub ‘109’ będzie to suma, ale są także inne możliwości, przedstawiam je w tabeli poniżej. Drugim argumentem jest obszar który ma być sumowany. Funkcja nr (z artościami ukrytymi) Funkcja_nr (bez wartości ukrytych) Funkcja 1 101 ŚREDNIA 2 102 3 103 4 104 MAKSIMUM 5 105 MINIMUM 6 106 ILCZYN 7 107 8 108 9 109 SUMA 10 110 WARIANCJA 11 111 Funkcje Finansowe NPV, IRR, CAGR (Arkusz: ‘Funkcje Finansowe’) NPV Funkcja NPV służy do obliczania Wartości Bieżącej Netto inwestycji czyli mówiąc wprost: ile da się na tym zarobić. W poniższym przykładzie na przestrzeni lat 2010-2012 dokonujemy inwestycji, która będzie nam przynosić przychody od 2012 do 2030. Stopa dyskontowa w całym okresie wynosi 5%. Zakładamy że wszystkie wydatki i przypływy zachodzą na koniec okresu. Gdybyśmy chcieli wyliczyć wartość na dzień dzisiejszy (zakładamy 1 stycznia 2010) wydatków moglibyśmy skorzystać z poniższego wzoru: =F7/(1+C5)+G7/(1+C5)^2+H7/(1+C5)^3 (Symbol ^ oznacza podniesienie do potęgi i można go wpisać z klawiatury przytrzymując Shift i wciskając cyfrę 6.) Każdy z wydatków dzielimy przez 1+stopa dyskontowa aby wyliczyć jego wartość na dziś (wartość pieniądza w czasie jest zmienna). Wydatek z 2011 roku dzielimy dwukrotnie stąd potęga ^2, a wartość z 2012 trzykrotnie (trzecia potęga czyli ^3). Powyżej opisany wzór został użyty w komórce C7. W komórce C8 wykorzystano funkcję NPV, dzięki której uzyskano dokładnie ten sam wynik. W przypadku obliczania bieżącej wartości wydatków możliwe było wprowadzenie wzoru na NPV ponieważ wydatki są ponoszone tylko w 3 okresach i wzór nie był zbyt długi. Gdybyśmy chcieli tak samo wyliczyć bieżącą wartość przypływów musielibyśmy wykazać się dużą cierpliwością, a ryzyko błędu byłoby bardzo duże. W komórce C10 użyto funkcji NPV do obliczenia bieżącej wartości przypływów. Warto podkreślić, że w komórkach dla których przypływy nie występują (F8 i G8) muszą być wpisane zera, w przeciwnym razie funkcja pominie te komórki i wynik będzie niepoprawny. Aby obliczyć bieżącą wartość przewidywanego zysk na tym projekcie wystarczy odjąć od bieżącej wartości przypływów (C10) bieżącą wartość wydatków (C8). Taka formuła zapisana jest w komórce C12. Zysk możemy także wyliczyć bezpośrednio korzystając z danych znajdujących się w tabeli w wierszu 9, gdzie od przypływów odjęto wydatki. Funkcja ta została zapisana w komórce C13. IRR Funkcja IRR oblicza wewnętrzną stopę zwrotu, która może być rozumiana jako graniczna wielkość oprocentowania przy której zysk na danym projekcie wynosi 0. Jeżeli stopa dyskontowa jest niższa niż IRR zysk jest dodatni, jeżeli wyższa projekt przyniesie stratę. Można ją także rozumieć jako najwyższe oprocentowanie kredytu jakie możemy zaakceptować aby projekt nie przyniósł strat. Funkcja IRR dla tego przykładu wykorzystana jest w komórce C18. Dla sprawdzenia poprawności obliczeń możemy wynik funkcji IRR wpisać w komórce C5 (wprowadzamy z klawiatury 8,886%), zysk dla tego projektu będzie wynosił zero (komórki C12 i C13). CAGR CAGR to średni roczny wzrost/spadek obliczany dla okresu określonej liczby lat. W Excelu nie ma funkcji która by go obliczała, warto więc zapamiętać formułę dzięki której możemy to zrobić. W poniższym przykładzie sprzedaż w 2010 roku wynosiła 10,0 a w 2019 przewidywana jest sprzedaż wynosząca 23,6, chcielibyśmy policzyć ile wynosi średni roczny wzrost który pozwoliłby uzyskać taką sprzedaż. Skorzystamy z następującego wzoru: Średni wzrost = (Wartość Końcowa / Wartość Początkowa) ^ (1/(ilość okresów -1))-1 W poniższym przykładzie: Wartość Końcowa =23,6 (wartość w roku 2019) Wartość Początkowa = 10 (wartość w roku 2010) ilość okresów = 10 (w tabeli pokazane są dane dla 10 lat ) W poniższym przykładzie formuła będzie wyglądać następująco: Średni wzrost =(O27/F27)^(1/9)-1 WYBIERZ (Arkusz: ‘WYBIERZ) Działanie funkcji WYBIERZ jest bardzo proste, spośród listy wartości, które należy wprowadzić oddzielnie, wybiera tą, której numer pojawi się w pozycji Nr_arg. W poniższym przykładzie wprowadzono 5 wysokości rabatów, które zależą od ‘klasy klienta’ przyjmującej wartości od 1 do 5. Po wprowadzeniu cyfry do komórki B4 rabat zostaje wyszukany i podany w komórce C4. Funkcja ta jest podobna w swym działaniu do funkcji choć oferuje mniej możliwości. (Arkusz ‘ Moduł liczby to funkcja używana w matematyce, nazywana jest także wartością bezwzględną. Funkcja ta ma jeden argument, który może być tylko liczbą (lub adresem, lub inną funkcją dającą w wyniku liczbę). Funkcja ta dla liczb dodatnich nie zmienia ich wartości a dla liczb ujemnych zmienia znak na dodatni. Przykład: Jest to jedna z wielu funkcji w Excelu, które można łatwo zastąpić używając prostych symboli matematycznych. W tym przypadku potęgowania. Najpierw należy podnieść liczbę do potęgi 2 (lub innej parzystej) a potem wynik pierwiastkować pierwiastkiem 2 stopnia (lub innego takiego samego jak potęga). (-5)^2^(1/2)=5 LOS() Funkcja losuje wartość z przedziału od 0 do 1. Ponieważ losowanie odbywa się od nowa przy każdym przeliczeniu arkusza, najlepiej jest od razu zamienić ją na wartości, w przeciwnym razie losowanie nowych wartości przy każdej zmianie danych w pliku, może znacznie spowolnić działanie komputera. Często wynik tej funkcji przemnaża się je lub dzieli aby uzyskać rząd wielkości liczb który nas interesuje np. =los()*1000 lub =0,5+los()/10 Funkcja bywa używana najczęściej do tworzenia różnorodnych danych, które wyglądają realistycznie, większość danych w tym szkoleniu powstała przy użyciu tej funkcji. Często też w dyskusjach w wielkich korporacjach niektóre osoby sugerują tą funkcję jako możliwe źródło danych, które otrzymały od innych działów, krajów lub partnerów biznesowych. Więcej o funkcjach Excela w lekcji ‘Funkcje dla Zaawansowanych’. Wyszukiwanie – wiele wyników w jednej komórce POŁĄCZ.TEKSTY, JEŻELI Piotr Majcher 2017-06-29 Excel - formuły tablicowe 2 Comments Funkcja WYSZUKAJ.PIONOWO i inne funkcje wyszukujące na chwilę obecną potrafią znaleźć jedynie pierwsze wystąpienie szukanej wartości.

Funkcja Jeżeli i Oraz, Zastosowanie Funkcji Jeżeli, Funkcja Jeżeli z Wieloma Warunkami – Excel 20 marca 20222 czerwca 2022 Jeżeli Lub i Oraz – ten film będzie o funkcjach logicznych. Przy połączeniu funkcji Jeżeli i Oraz możemy sprawdzić czy wszystkie argumenty są prawdziwe. Jak działa funkcja Oraz ? zwraca prawdę gdy wszystkie argumenty są prawdziwe. Łączne zastosowanie funkcji Jeżeli i Lub pozwala na zwrócenie wartości logicznej Prawda lub Fałsz wtedy gdy co najmniej jeden z argumentów będzie prawdziwy. Jak działa funkcja Lub? zwraca wartość prawda gdy co najmniej jeden z argumentów jest prawdziwy. Jakie może być zastosowanie funkcji Jeżeli? Jak Działa Jeżeli w Excelu? Funkcja logiczna Jeżeli może być zagnieżdżona jedna w drugiej (zagnieżdżona funkcja Jeżeli) dzięki temu powiększamy możliwości logiczne i zamiast dwóch wartości wynikowych zwracamy ich więcej. W takim przypadku mamy kilka funkcji Jeżeli w formule. W tym krótkim kursie dowiesz się jak wprowadzić wiele warunków funkcji jeżeli i zastosować wiele razy Jeżeli w formule. Funkcja JeżeliFunkcja Jeżeli z Wieloma WarunkamiFunkcja Jeżeli i OrazFunkcja Jeżeli i Lub Zobacz również: Funkcja Lewy, Prawy, Fragment Tekstu – ExcelImport Danych ze Strony WWW, Jak Pobrać Dane ze Strony Internetowej do Excela, Power Query, ApiDarmowy Kurs Excel Plik do pobrania Similar Posts Automatyczne Wyróżnienie Pozycji w Excelu, Ciekawe Formatowanie Warunkowe W tym nagraniu dowiesz się jak za pomocą prostych funkcji i formatowania warunkowego wykonać automatyczne wyróżnienie pozycji w Excelu, które podświetli wiersz dla roku wybranego z listy rozwijalnej oraz wyróżni pozycje w tym wierszu dla wskazanych miesięcy (wartości dla tych miesięcy zwrócone są przy użyciu funkcji wyszukaj pionowo). Excel Funkcja Wyszukaj Pionowo. Wyszukaj Pionowo Dokładne i Przybliżone w Excelu. Jak wyszukać komórkę w Excelu ? Wykorzystaj do tego funkcję Wyszukaj Pionowo. Funkcja wyszukuje wartości komórek na dwa sposoby, pierwszym sposobem jest wyszukiwanie dokładne wtedy musimy znaleźć identyczny tekst lub dokładną wartość, w przypadku gdy funkcja nie znajdzie szukanej wartości zwróci błąd. Drugą metodą zastosowania w Excelu funkcji jest zastosowanie Wyszukaj Pionowo przybliżone, za pomocą tego sposoby możemy odszukać liczbę najbardziej zbliżoną do szukanej wartości w komórce arkusza. Jak zastosować wyszukaj pionowo – na to pytanie znajdziesz odpowiedź w tym filmie. W tym nagraniu przedstawię jak działa funkcja wyszukaj pionowo krok po kroku. Wyszukaj Pionowo tekst, liczbę lub inną wartość znajdującą się komórce lub po wpisaniu bezpośrednio w funkcję Excela Indeks i Podaj Pozycję w Excelu. Wyszukaj dla Dwóch Warunków – Excel. Funkcja Excela indeks podaje wartości na przecięciu wskazanego wiersza i kolumny. Funkcja podaj pozycję zwraca pozycję w zakresie dla szukanej wartości. Indeks podaj pozycję Excel – w tym filmie przedstawię funkcję podobną do wyszukaj pionowo jeżeli są dwa warunki. Na przykładzie przestawię jak działa funkcja podaj pozycję. Pokażę też funkcję Indeks jak działa i jak połączyć te dwie funkcje ze sobą dzięki czemu będziemy w stanie wyszukać dla dwóch warunków. Połączone funkcje indeks podaj pozycję stosujemy zamiast wyszukaj pionowo, która nie posiada możliwości znalezienia elementów dla więcej niż jednego kryterium. Za pomocą funkcji Excela indeks i podaj pozycję wyszukamy wartości na podstawie dwóch warunków. Funkcję indeks możemy wykorzystać zamiast funkcji wyszukaj pionowo. W filmie pokażę również jak wykorzystać drugi wariant funkcji indeks. Indeks podaj pozycję Excel – w tym filmie przedstawię funkcję podobną do wyszukaj pionowo jeżeli są dwa warunki. Podawanie pozycji w excelu nie będzie już dla Ciebie skomplikowane. Na przykładzie przestawię funkcję podaj pozycję jak działa. Pokażę też funkcję Indeks jak działa i jak połączyć te dwie funkcje ze sobą dzięki czemu będziemy w stanie wyszukać dla dwóch warunków. Połączona formuła indeks podaj pozycję stosujemy zamiast wyszukaj pionowo, która nie posiada możliwości znalezienia elementów dla więcej niż jednego kryterium. Teraz podawanie pozycji w Excelu nie będzie już dla Ciebie skomplikowane. Numery Automatycznie, Autonumerowanie Pozycji w Tabeli, Numery Kolejne w Excelu W tym filmie przedstawię kilka sposobów na to jak wprowadzić numery automatycznie dla wierszy. Jak zrobić autonumerowanie w Excelu, pokażę to na kilka sposobów, każdy z nich ma swoje zalety i wady. Od Ciebie zależy, który rodzaj wybierzesz aby wykonać numerowanie pozycji w Excelu. Autonumerowanie pozycji w tabeli jest bardzo przydatne przy sporządzaniu różnego typu list i raportów gdzie wymagane jest inteligentne autonumerowanie. Jak wprowadzić numery kolejne w Excelu i jak ponumerować niepuste pozycje te tematy na pewno Ci się spodobają ich znajomość zaoszczędzi Ci dużo czasu w Twojej pracy. Automatyczne numerowanie listy produktów w magazynie produktów zawierających wiele pozycji pozwala uniknąć błędów, nadaj unikalne wartości dla każdej z pozycji i nie martw się o ciągłe sprawdzanie poprawności, zastosuj numery automatyczne. Funkcja Dziś, Jak Zmienić Format Daty w Excelu, Zamiana Daty. Jest to kolejna lekcja z kursu Excela Podstawowego, w której przedstawię funkcję daty – dziś(). Funkcja Dziś zwraca dzisiejszą datę – po ponownym uruchomieniu skoroszytu w innym dniu data zostanie zmieniona na aktualną. Innym sposobem jest wprowadzenie daty w postaci stałej o czy również powiem w tym filmie. W filmie przedstawię również sposoby formatowania daty, wyświetlanie daty w komórkach możemy dostosować do swoich potrzeb. Data zapisana jest w postaci liczby, z której możemy wyciągnąć np. tylko dzień tygodnia lub miesiąc. Zapraszam do oglądania. Funkcja Lewy, Prawy, Fragment Tekstu – Excel Ten film będzie o funkcjach tekstowych w Excelu. Na przykładzie zmiany kodów magazynowych zastosujemy funkcje Lewy, Prawy pozwalają na wyodrębnienie pierwszych znaków od lewej bądź prawej strony tekstu. Dzięki zastosowaniu funkcji Fragment Tekstu wyodrębnimy część tekstu znajdującą się wewnątrz kodów. Poza tym skorzystamy z funkcji Dł(), która zliczy długość tekstu, z funkcji oraz operatora łączenia tekstu „&”

Tworzenie odwołania do komórki w innym dokumencie. Aby załadować istniejący dokument arkusza kalkulacyjnego, wybierz Plik - Otwórz. Aby otworzyć nowy dokument arkusza kalkulacyjnego, wybierz Plik - Nowy. Ustaw kursor w komórce, w której mają być wstawione dane zewnętrzne i wprowadź znak równości jako znak rozpoczęcia formuły.

Z pewnością przy jakiejś okazji zorganizowałeś dane z projektu w Excelu i zastanawiałeś się jak szybko przeszukiwać wiele arkuszy programu Excel więc nie musisz wyszukiwać ręcznie. Aby to zrobić, dzisiaj przedstawiamy samouczek dotyczący dwóch funkcji: funkcję i funkcję JEŻELI to są funkcje i JEŻELI BŁĄD?Plik Funkcja Przeszukuje nasz zakres danych pod kątem potrzebnej wartości, ale jeśli nie znajdzie tej wartości wśród zakresów, które podajemy w tym samym arkuszu, zgłasza błąd # N / A. Dlatego korzystamy z funkcji która pozwala nam wybrać, jakie działanie podejmiemy w przypadku funkcja ma dwa argumenty. Pierwsza to akcja, którą chcemy wykonać, a druga to akcja, którą chcemy wykonać na wypadek, gdyby pierwsza zgłosiła błąd. Dlatego w skoroszycie programu Excel z dwoma arkuszami powinniśmy użyć funkcji o następującej strukturze: „= JEŻELI BŁĄD ( (Arkusz1), (Arkusz2))”Jak widać, pierwszy argument spójrz na pierwszą stronę książki, a jeśli szukana wartość nie zostanie w nim znaleziona, zamiast wyświetlić błąd, funkcja przeszuka drugi arkusz książki, tak jak pojawia się w drugim mamy więcej niż dwa arkusze, musimy wiedzieć, czy wynik drugiego arkusza generuje błąd, więc musimy ponownie użyć funkcji w następujący sposób: '= ( (Arkusz1), JEŻELI. BŁĄD ( (Arkusz2), BUCARV (Arkusz3))) ’.Jak korzystać z funkcji i JEŻELI BŁĄD z dwoma arkuszami Excela?Teraz pokażemy przykład ilustrujący, jak powinna wyglądać składnia tych funkcji. Aby to zrobić, musimy już mieć wszystkie nasze dane odpowiednio zorganizowane w tabelach Microsoft Excel i musimy wziąć pod uwagę wartość wierszy i kolumn, w których te dane się naszym przykładzie mamy listę z danymi pracowników firmy w każdym arkuszu i chcemy, aby szukając nazwiska pracownika, podało nam, ile lat spędzili w firmie. Kroki, które należy wykonać wyszukaj te dane w dwóch arkuszach programu Excel, by:Upewnij się, że na każdym arkuszu kolumny z danymi znajdują się w tym samym miejscu (na przykład nazwa w kolumnie A, lata spędzone w firmie w kolumnie B).Dowiedz się, które komórki są zajęte (na przykład kolumny A i B, od wiersza 2 do wiersza 10).W innym arkuszu przeprowadzimy wyszukiwanie, umieszczenie w komórce (na przykład w komórce B2) nazwiska pracownika oraz w komórce bezpośrednio pod następującym kodem: '= ( (B2, Arkusz1! A2: B10,2, FAŁSZ), (B2, Arkusz2! A2: B10,2, FALSE)) ’W kodzie B2 to komórka, w której wpisujemy szukaną nazwę; Arkusz1 to arkusz, w którym szukamy, A2: B10 to komórki, w których znajdują się informacje, 2 to kolumna z latami pracownika w firmie, a na końcu wstawiamy FALSE, aby wyszukiwanie było używać funkcji i JEŻELI BŁĄD z co najmniej trzema arkuszami Excela?Teraz dla przeszukaj szybko trzy arkusze programu Excelmusimy zasadniczo wykonać te same kroki. Nadal stosujemy ten sam przykład listy pracowników i lat, w których każdy z nich był w firmie, używając kolumn A i B, od wiersza 2 do wiersza 10, jak arkuszu, na którym przeprowadzimy wyszukiwanie, umieściliśmy nazwę z powrotem w komórce B2 pracownika, którego chcemy wyszukać iw sąsiedniej komórce kopiujemy następujący kod: '= ( (B2, Arkusz1! A2: B10,2, FAŁSZ), ( (B2, Arkusz2! A2: B10, 2, FALSE), BUCARV (B2, Sheet3! A2: B10,2, FALSE))) ”.Jeśli plik Microsoft Excel zawiera więcej arkuszy, po prostu musisz dodać więcej funkcji IFERROR jako niezbędne. Nie zaleca się jednak używania zbyt wielu funkcji, ponieważ utrudniłoby to proces uzyskania drugiej strony w programie Excel jest znacznie więcej funkcji, które mogą pomóc w codziennej pracy z tym programem. Wśród tych funkcji są:Na razie to wszystko! Mamy nadzieję, że te sztuczki pomogą Ci przyspieszyć wyszukiwanie w tabelach programu Excel. Jeśli ten post Ci służył, nie wahaj się udostępnić go w swoich sieciach społecznościowych wszystkim swoim kontaktom.
Drugim sposobem jest użycie skrótu klawiszowego Alt + Ctrl + H. rys. nr 11 — polecenie Link w podręcznym menu. Otworzy nam się okno Wstawianie hiperłącza, w którym w miejscu Adres wpisujemy nasz link (rys. nr 12) Nie wpisujemy żadnego Tekstu do wyświetlenia, bo nam wyświetlać się będzie obraz.
Jak sprawdzić wiele warunków jednocześnie? Funkcje ORAZ i LUB pomogą 🙂 Funkcja ORAZ potrafi sprawdzić czy wszystkie warunki (testy logiczne) są spełnione. Funkcja LUB sprawdza czy którykolwiek z podanych warunków jest spełniony. Obie funkcje w wyniku podają wartość PRAWDA albo FAŁSZ. Obie funkcje są tak samo zbudowane i potrafią sprawdzić do 255 warunków (testów logicznych) jednocześnie. Połączenie funkcji ORAZ i funkcji LUB może dawać fantastyczne efekty. W tym odcinku zobaczysz jak łączyć te funkcje i zagnieżdżać ORAZ i LUB jedna w drugiej aby sprawdzać naprawdę skomplikowane wymagania. Użyta/e funkcja/e: ORAZ, LUB, JEŻELI Pobierz plik do filmu: Nazwa pliku: excel-760 – Jak sprawdzić wiele warunków jednocześnie – funkcja ORAZ, funkcja

Wybierz pustą komórkę i wpisz tę formułę = LICZ.JEŻELI (A1: A10; „Gwiazdy” ), naciśnij Wchodzę klucz, a następnie zlicza liczbę wystąpień słowa "Gwiazdy" w zakresie kolumn. Zobacz zrzut ekranu: W formule A1: A10 to zakres kolumn, z którego chcesz policzyć słowo lub liczbę, a Gwiazdki to słowo, które chcesz policzyć

Uwaga: przeglądasz tę stronę na urządzeniu o niewielkim ekranie (szerokość 6;6; JEŻELI(D2=7;0; JEŻELI(D2=1; JEŻELI(E29,5;9,5))))))) Rys. 6: Schemat algorytmu. Jak widać, trzy relacje występujące w tej formule nie mają przypisanej akcji alternatywnej, czyli nie wystąpił dla nich trzeci argument funkcji JEŻELI a to oznacza, że wyniki mogą być niepoprawne. Program Calc reaguje na brak argumentu w zależności od tego, czy jest to wersja LibreOffice, czy Apache OpenOffice. LibreOffice Calc pozwala na pominięcie każdego z argumentów i przyjmuje wówczas, że ten pominięty argument odpowiada wartości 0. Teoretycznie można więc wpisać funkcję JEŻELI w postaci =JEŻELI(;;) co spowoduje wstawienie liczby 0 do komórki z taką formułą. 0 dlatego, że pominięcie pierwszego argumentu jest traktowane jak 0, a zero odpowiada wartości FAŁSZ, co dla tej funkcji oznacza wybór trzeciego argumentu, który jeśli go brakuje, zostanie zastąpiony zerem. Inaczej jest w Apache OpenOffice. Ten dopuszcza pominięcie tylko ostatniego argumentu, wstawiając jako jego wynik stałą FAŁSZ, czyli w arytmetycznym zrozumieniu tej wartości – 0. Jeśli zostanie pominięty drugi argument, wyświetlany jest komunikat „Błąd:518”, a jeśli zostanie pominięty pierwszy argument, Calc zaproponuje modyfikację formuły poprzez pominięcie pierwszego średnika i w tej sytuacji drugi argument staje się pierwszym, trzeci drugim, a trzeci jest pominięty. Jeżeli pominięto i drugi argument, kolejny komunikat zaproponuje usunięcie także tego średnika. Gdy zaproponowana modyfikacja zostanie odrzucona, formuła wyświetli „Błąd:511”, jeśli przyjęta – formuła przyjmie postać =JEŻELI(arg) i wyświetli wartość PRAWDA, gdy argument ma wartość różną od zera albo FAŁSZ, gdy ten argument ma wartość zerową. Jeśli pierwszy argument nie będzie liczbą, w obu wersjach programu Calc wynikiem jest błąd #ARG!. W przypadku tego schematu brakują akcje związane z wartością logiczną FAŁSZ. Jest to ostatni argument funkcji JEŻELI więc jego pominięcie oznacza przyjęcie wartości 0. Schemat unaocznia także fakt, że jakiekolwiek działania dotyczą tylko takiego przypadku gdy wartość D2 wynosi 6. Badanie w ścieżce odpowiadającej za spełniony warunek D2=6 warunku D2=7 lub D2=1 jest bez sensu, bo D2 w tej ścieżce to przecież 6. Zwróćmy także uwagę na fragment schematu zawierający wyrażenia logiczne E26. Już pierwsza relacja oznacza, że pójście ścieżką FAŁSZ to ścieżka, w której E2>6 więc to badanie nie jest potrzebne. Podobnie jest z dwoma ostatnimi warunkami decyzyjnymi. Jeśli E2 nie spełnia warunku, że E26;SUMA(E2-F2);0)) Odpowiada ona takiemu schematowi: Rys. 8: Schemat algorytmu. W tej formule oczywiste jest, że zastosowanie funkcji SUMA do wyrażenia E2-F2 jest bezsensowne, gdyż już wyrażenie E2-F2 zwraca wartość będącą oczekiwanym wynikiem. W powyższej formule komórka przyjmuje, jak widać albo wartość odejmowania E2-F2 (i dzieje się to tylko wtedy gdy D2=6 i jednocześnie E2>6) albo zero w pozostałych przypadkach. W tym wyrażeniu także pominięty został ostatni argument pierwszej funkcji JEŻELI więc wartość 0 jest przypisywana dla każdego warunku, gdy D26. Skorygowany schemat może więc wyglądać następująco: Rys. 9: Schemat algorytmu. Pierwszym wyrażeniem funkcji możne zatem być wyrażenie logiczne wykorzystujące funkcję I, które będzie generowało wynik PRAWDA tylko wtedy gdy oba warunki będą spełnione. =JEŻELI(I(D2=6;E2>6);E2-F2;0) Tylko czy na pewno trzeba w tej sytuacji zastosować funkcję JEŻELI? Pamiętajmy, że wartości logicznej PRAWDA otrzymywanej jako wynik wyrażenia logicznego odpowiada arytmetyczna wartość 1 natomiast wartości FAŁSZ – arytmetyczna wartość 0. Tę formulę można więc zastąpić następująco: =(E2-F2)*I(D2=6;E2>6) albo wręcz tak: =(E2-F2)*(D2=2)*(E2>6) W pierwsze postaci tej formuły funkcja I zwróci wartość 1 albo 0. Wiadomo, że każda wartość liczbowa pomnożona przez 1 daje tę samą liczbę a przez 0 – zero. W drugiej postaci obliczenie różnicy E2-F2 nastąpi tylko wtedy gdy oba wyrażenie logiczne będą prawdziwe, czyli arytmetycznie wyniosą 1. Kończąc temat schematów blokowych, poruszę jeszcze jeden jego aspekt, wynikający z wcześniejszego stwierdzenia, że każdy argument funkcji może być dowolnym złożonym wyrażeniem. Gdy takim wyrażeniem ma być pierwszy argument funkcji JEŻELI jego schemat formalnie należałoby umieścić wewnątrz bloku decyzyjnego, albowiem w nim wpisany jest pierwszy argument. Taki sposób prezentacji schematu jest trudny do analizowania ponadto niełatwy do wykonania graficznego. Dlatego warto takie złożone wyrażenie rozrysować jako oddzielny schemat blokowy, nadając temu schematowi jakąś nazwę i nazwę tę wpisać do podstawowego schematu wewnątrz bloku decyzyjnego w postaci np. „Procedura nazwa”. Informacje pomocnicze dla użytkowników Apache OpenOffice i LibreOffice w systemie MacOs System operacyjny Windows/Linux System operacyjny MacOs Kliknięcie prawym przyciskiem myszki Control + kliknięcie Klawisz CTRL (w skrótach klawiaturowych) Klawisz ⌘ F5 Nawigator Shift + ⌘ + F5 F11 Style i formatowanie ⌘ + T Witajcie, nie wiedziałem gdzie powinienem utworzyć ten temat, także z góry przepraszam jeśli nie tutaj. Mam dwa pliki excel, w 1 z nich jest więcej pozycji (tu sa tylko numery ID), a w 2 pliku mniej pozycji, lecz oprócz numerów ID w kolumnie A, dodatkowo w kolumnie D jest jakaś wartość. Zadaniem moim było przeniesienie tych wartości do pliku 1. Stworzyłem więc w pliku 1 Funkcja i inne funkcje wyszukujące na chwilę obecną potrafią znaleźć jedynie pierwsze wystąpienie szukanej wartości. Jeśli w przeszukiwanej liście szukana wartość występuje wielokrotnie to fantastycznie byłoby aby funkcje wyszukujące wyświetliły wszystkie znalezione wyniki. Na chwilę obecną niestety nie ma wbudowanej funkcji wyszukującej w Excelu która potrafiłaby to zrobić ale w najnowszej wersji Excela to zadanie jest bardzo uproszczone za sprawą funkcji Jest ona w stanie połączyć ze sobą wiele z zaznaczonego zakresu lub tablicy. W tym odcinku zobaczysz jak wyszukać wszystkie wystąpienia szukanej wartości i wyświetlić wiele znalezionych wyników w jednej komórce. Użyta/e funkcja/e: JEŻELI Pobierz plik do filmu: Nazwa pliku: excel-729 – Wyszukiwanie – wiele wyników w jednej komórce
\n \n \n\n\nkilka funkcji jeżeli w jednej komórce
dCYCV.